Από την Ιωάννα Λαΐνη
ΟΙ συγκρούσεις μεταξύ των γονέων, αδιαφορία ή η κακοποίηση (λεκτική ή σωματική) από τους γονείς, ψυχολογικά προβλήματα των γονέων, οικονομικά προβλήματα, μετακομίσεις, δυσκολίες στο σχολείο, κοινωνική απομόνωση, η συνεχής εναλλαγή φροντιστών, είναι κάποιες από τις στρεσογόνες καταστάσεις υποστηρίζουν οι....
ειδικοί, που μπορεί να έχει βιώσει κάποιος από την πολύ μικρή ηλικία του. Οι παραπάνω καταστάσεις χαρακτηρίζονται ως τραυματικές αφού σύμφωνα με αυτές, εύκολα εκδηλώνονται καταστάσεις αγχώδους διαταραχής. Όταν κάποιος πάσχει από αυξημένο άγχος, συνήθως παρουσιάζει ενδείξεις όπως: σωματικοί πόνοι, και ειδικά στο κεφάλι, αυχένα και πλάτη, διαταραχές ύπνου, υπερφαγία ή απώλεια όρεξης για φαγητό, κάπνισμα, κατανάλωση αλκοόλ καθώς και άλλα πολλά, τα οποία συγκαταλέγονται στην κατηγορία αυτό που λέγεται «χρόνιο άγχος».
Καμιά φορά συμβαίνει, όταν κάποιος δεν έχει αντιληφθεί ότι πάσχει από χρόνιο άγχος να βρίσκει την δική του «θεραπεία», που να τον απαλύνει, όπως η κατανάλωση μεγάλης ποσότητας τροφής, κάπνισμα κτλ, αλλά δεν κρατά όμως, για πολύ. Δηλαδή όταν ένα άτομο δεν αντιμετωπίσει ουσιαστικά το πρόβλημα, ύστερα θα εμφανίζει παροδικά προβλήματα υγείας, καθώς και μείωση της ποιότητας ζωής. Ωστόσο, η καλύτερη αντιμετώπιση είναι: η εύρεση των στρεσογόνων παραγόντων στη ζωή του ατόμου, η επίλυση των προβλημάτων, η λειτουργική ερμηνεία των γεγονότων καθώς και η αντιμετώπιση των εσωτερικών συγκρούσεων στο άτομο.
Πάντως όλοι παραπάνω τρόποι αντιμετώπισης, του άγχους μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με την βοήθεια ψυχολόγου, όπου είναι και εκπαιδευμένος στις απαραίτητες ψυχοθεραπευτικές τεχνικές.
