Σου φωνάζω, μ΄ακούς;
Είναι προφανές πως ζούμε "ιστορικές" στιγμές, πως ζούμε την πιο "δραματική"περίοδο, μετά τη μεταπολίτευση, και γι΄αυτό οφείλουμε -άπαντες-, να πάρουμε ξεκάθαρη θέση.
Έχουμε χρέος και καθήκον να επιλέξουμε "πλευρά". Να επιλέξουμε με ποιούς θα πάμε και ....
ποιούς θα αφήσουμε. Έχουμε χρέος και καθήκον να επιλέξουμε "πλευρά". Να επιλέξουμε με ποιούς θα πάμε και ....
Να απαντήσουμε με πλήρη σαφήνεια, στο ερώτημα τί αποδεχόμαστε και τί απορρίπτουμε. Να θέσει ο καθένας μας, τις δικές του κόκκινες γραμμές.
Να αποφασίσουμε αν αποδεχόμαστε ή απορρίπτουμε τη νέα δανειακή σύμβαση,που μας "προσφέρουν" οι εταίροι μας!
Αν αποδεχόμαστε τον κυνικό εκβιασμό τους. Αν αποδεχόμαστε την "άνευ όρων παράδοση" της χώρας μας.
Αν αποδεχόμαστε τις βάρβαρες επιλογές της τρόικας, που όχι μόνο διαλύουν το κοινωνικό κράτος, τις εργασιακές σχέσεις και τη μισθωτή εργασία στη χώρα μας, αλλά ναρκοθετούν ακόμα κι αυτή την ίδια την ύπαρξη της Ευρωπαικής Ένωσης!
Η προσωπική μου άποψη αλλά και η πολιτική θέση της ΔΗΜ.ΑΡ. είναι οτι η δανειακή σύμβαση, που προωθείται για ψήφιση στη βουλή είναι απαράδεκτη.
Τα δυσβάσταχτα μέτρα που προβλέπει, εξοντώνουν τους οικονομικά αδύναμους και οδηγούν την ελληνική οικονομία σε περαιτέρω ύφεση.
Η προσωπική μου άποψη αλλά και η πολιτική θέση της ΔΗΜ.ΑΡ. είναι οτι η δανειακή σύμβαση, που προωθείται για ψήφιση στη βουλή είναι απαράδεκτη.
Τα δυσβάσταχτα μέτρα που προβλέπει, εξοντώνουν τους οικονομικά αδύναμους και οδηγούν την ελληνική οικονομία σε περαιτέρω ύφεση.
Δεν έχει καμία αναπτυξιακή προοπτική και κυρίως διαμορφώνει συνθήκες εξαθλίωσης της κοινωνίας.
Αυτή η "προσφορά", αυτή η "βοήθεια", δεν γίνεται αποδεκτή από την ελληνική κοινωνία.
Αυτή η "προσφορά", αυτή η "βοήθεια", δεν γίνεται αποδεκτή από την ελληνική κοινωνία.
Οι έλληνες και οι ελληνίδες απορρίπτουν τη σύμβαση και απαιτούν το ίδιο και από τους εκπροσώπους τους.
Ας τους δείξουμε με τη συμμετοχή μας, οτι είμαστε αποφασισμένοι να το πετύχουμε.
Στην πιο κρίση καμπή της μεταπολιτευτικής ιστορίας της χώρας, η παρέμβαση των κοινωνικών δυνάμεων με μαζικές και ειρηνικές διαδηλώσειςείναι απολύτως αναγκαία.
Η φωνή του κόσμου της εργασίας, των ανέργων, των συνταξιούχων, που βλέπουν εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα δεκαετιών να συνθλίβονται, θα ακουστεί δυνατά εντός και εκτός των "τειχών":
ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΥΜΒΑΣΗ - ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ- ΟΧΙ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ.