Διαλύουν όλες τις δομές πρόνοιας σε Στερεά Ελλάδα και Εύβοια

ΣΟΦΙΑ ΜΟΥΤΣΟΥ

Η είδηση που έσκασε σαν βόμβα τις δυο τελευταίες μέρες για την εξαίρεση των περιφερειών Στερεάς Ελλάδας και Νοτίου Αιγαίου από όλα τα κοινοτικά προγράμματα που υλοποιούνται με συγχρηματοδότηση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου (ΕΚΤ), μετά από απόφαση της κυβέρνησης Παπαδήμου και      

πόδειξη της Τρόικας, αποτελεί ένα απλό προμήνυμα των καταιγιστικών αλλαγών που έρχονται στον τομέα πρόνοιας και ποιότητας ζωής για περίπου 1.000.000 κατοίκους των περιοχών αυτών.

Σημαντικά προγράμματα Κοινωνικής Φροντίδας όπως το «ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ», τα ΚΗΦΗ (ΚΑΠΗ), προγράμματα για την ......

απασχόληση ανέργων, δημιουργία νέων θέσεων εργασίας για κοινωνική ένταξη ατόμων ευπαθών ομάδων, λειτουργία Κέντρων Συμβουλευτικής υποστήριξης γυναικών και άλλα που λειτουργούν από Δήμους και Δημοτικές Επιχειρήσεις ή τον ΟΑΕΔ παύουν πλέον άμεσα να χρηματοδοτούνται και να λειτουργούν.

Το τι θα απογίνουν δεκάδες χιλιάδες ωφελούμενοι των προγραμμάτων αυτών αλλά και οι εκατοντάδες εργαζόμενοι σε αυτά στην Στερεά Ελλάδα (και Εύβοια) και στο νότιο Αιγαίο δεν φαίνεται να απασχολεί καθόλου αυτούς που αποφάσισαν, χωρίς καμμιά κοινωνική διαβούλευση, να υποκύψουν στις απαιτήσεις της Τρόικας και είδαν ως εύκολο τρόπο περιστολής δαπανών το «κόψιμο» μερικών εκατομμυρίων ευρώ από τα προγράμματα Πρόνοιας και Απασχόλησης των περιφερειών αυτών που θεωρούνται οι πλέον ανεπτυγμένες και, όπως οι ίδιοι έκριναν, «δεν έχουν πλέον ανάγκη» προνοιακών προγραμμάτων .

Όλα αυτά σε συνδυασμό με την μείωση των χρηματοδοτήσεων για τους δημοτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς από 173 εκατομμύρια ευρώ σε 100 εκατομμύρια, αλλά και όσα έχουν συμβεί στα περιφερειακά νοσοκομεία και κέντρα υγείας μέχρι σήμερα δείχνουν την σταδιακή κατάργηση των απαραίτητων υποδομών πρόνοιας, υγείας και ποιότητας ζωής κάτι που θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στην καθημερινότητα των πολιτών της περιφέρειας και ιδιαίτερα της Εύβοιας.

Η απόφαση για την εξαίρεση των δύο περιφερειών από τα κοινοτικά προγράμματα δεν είναι δυνατόν να έχει ληφθεί από έναν υπηρεσιακό υπουργό και μια υπηρεσιακή κυβέρνηση λίγων ημερών, όπως ισχυρίζονται κάποιοι προσπαθώντας να θολώσουν το τοπίο.

Είναι μια στοχευμένη και μεθοδευμένη απόφαση των αρμοδίων που γνώριζαν πολύ καλά ότι οι περιφέρειες Στερεάς Ελλάδας και Νοτίου Αιγαίου είναι οι δύο «Περιφέρειες Σταδιακής Εισόδου» του Στόχου 2 «Περιφερειακή Ανάπτυξη και Απασχόληση» και εντάσσονται στις «Περιφέρειες μεταβατικής στήριξης» λόγω των υψηλών οικονομικών δεικτών που παρουσιάζουν από βιομηχανικές δραστηριότητες ή τουρισμό. Λόγω αυτών των οικονομικών δεικτών, που σήμερα όμως δεν έχουν καμμιά σχέση με την πραγματικότητα, αποφάσισαν να περικόψουν από αυτές τις συγκεκριμένες περιφέρειες όλα τα κονδύλια που αντιστοιχούν σε δράσεις Πρόνοιας και Απασχόλησης ασχέτως αν λόγω Μνημονίου η Στερεά και Εύβοια έχουν πληγεί επικίνδυνα . Οι άλλες περιφέρειες Μεταβατικής Στήριξης είναι η Αττική, η Δυτική και η Ανατολική Μακεδονία οι οποίες έχουν χαρακτηριστεί ως «Περιφέρειες Σταδιακής Εξόδου» του Στόχου 2, και διατηρούν τα προνοιακά τους προγράμματα.

Το ότι η Εύβοια του 2012, όπου η ανεργία καλπάζει στο 22% και η βιωσιμότητα των επιχειρήσεων που έχουν απομείνει κρέμεται από μια κλωστή, δεν έχει καμμιά σχέση με τους υψηλούς οικονομικούς δείκτες που παρουσίαζε η Στερεά Ελλάδα το 2007 δεν απασχόλησε καθόλου την κυβέρνηση Παπαδήμου και τους «σωτήρες – δανειστές» της τρόικας που αποφάσισαν την εξαίρεση της Στερεάς Ελλάδας από τα προγράμματα Πρόνοιας και Απασχόλησης του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου.

Δηλαδή η κατάσταση που επικρατεί στον Καβοντόρο, στο Αλιβέρι, στο Μαντούδι είναι για τους δανειστές – σωτήρες της χώρας μας δείκτης ευημερίας; Αν ναι τότε πρόκειται για σενάρια που πιστεύουν μόνο οι τραγικά αφελείς, οι επικίνδυνοι καιροσκόποι και οι απόλυτα εξαρτημένοι υποτελείς ενός συστήματος που καταρρέει.

Οφείλουμε όμως να θυμήσουμε σε όσους σήμερα χύνουν κροκοδίλεια δάκρυα και διαρηγνύουν τα ιμάτιά τους δημοσίως για την «ξαφνική» ακύρωση των κοινοτικών κονδυλίων πρόνοιας και την εξαίρεση της Στερεάς Ελλάδας ότι ο χαρακτηρισμός των περιφερειών και οι δυνατότητες αλλά και οι περιορισμοί υλοποίησης έργων και δράσεων σε αυτές είναι πράγματα γνωστά από το 2007 όταν παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το ΕΣΠΑ 2007-2013 και επαναλαμβάνονταν με κάθε ευκαιρία παρουσίασης από τους επίσημους φορείς των επιχειρησιακών προγραμμάτων και δράσεων. Η ακύρωση του προγράμματος «Αλέξανδρος Μπαλτατζής» το 2010 για τις πυρόπληκτες περιοχές ήταν ένα από τα πρώτα δυσοίωνα μηνύματα. Οσοι υπηρετήσαμε την Τοπική Αυτοδιοίκηση τα τελευταία χρόνια τα γνωρίζουμε καλά όλα αυτά.

Είναι επίσης γνωστό, και έχει πολλές φορές εκφραστεί, ότι η Εύβοια θα έπρεπε να έχει ενταχθεί στις νησιωτικές περιοχές της χώρας για να μπορεί να έχει μεγαλύτερα οφέλη από προγράμματα και χρηματοδοτήσεις. Αυτό θα ήταν πραγματικά σωτήριο για τον νομό μας με τις τόσες γεωμορφολογικές ιδιαιτερότητες.

Όμως η υποκριτική στάση των υπευθύνων σήμερα απέναντι στα μεγάλα προβλήματα της χώρας αλλά και της Εύβοιας ασφαλώς δεν αποτελούν εγγύηση ότι δεν θα συμβούν χειρότερα στο άμεσο μέλλον αν συνεχίσουμε στους ίδιους ολισθηρούς δρόμους.

Ως πολίτες έχουμε μία ισχυρή δυνατότητα να ανατρέψουμε τέτοιες καταστροφικές για τον τόπο μας προοπτικές. Οι ώρες είναι κρίσιμες. Η «πολιτική στιγμή» είναι αυτή που καθορίζει την ευτυχία των λαών και χαράζει δρόμους στο μέλλον. Για τη χώρα μας τώρα είναι αυτή η πολιτική στιγμή.

Με την ψήφο μας στις εκλογές της 17^ης Ιουνίου 2012 μπορούμε να επιλέξουμε αυτά που πραγματικά θέλουμε και δικαιούμαστε για μας και τα παιδιά μας και να κοιτάξουμε δυναμικά και άφοβα το μέλλον που εμείς θα σχεδιάσουμε.