Αρχίζει το μάτς....
Δεν ξέρω γιατί, αλλά αισθάνομαι κάπως περίεργα.
Περίεργα, γιατί όσο κι αν στην πολιτική δεν πρέπει να δείχνεις εμπιστοσύνη σε ανθρώπους οι οποίοι κάθονται στην καρέκλα της εξουσίας και τους πιάνει ένας πανικός με τον φόβο μήπως την χάσουν, δεν είναι κι ότι το καλύτερο το να βρεθείς απέναντί τους, επειδή πρέπει ν΄ αποδείξεις πως δεν είσαι ελέφαντας.
Περίεργα, γιατί έδειξα εμπιστοσύνη σε ανθρώπους οι οποίοι τελικά, πατούν επί πτωμάτων για να παραμείνουν γαντζωμένοι στην εξουσία.
Περίεργα, γιατί σου έλεγαν την μισή αλήθεια, αφου....
αυτό τους εξυπηρετούσε.
Περίεργα, γιατί πρέπει να τους αποδείξω πως η πολιτική έχει και την άλλη πλευρά.
Περίεργα, γιατί ξεκινώ μια προσπάθεια ν΄ αποδείξω πως με τα λεφτά μπορείς να αγοράσεις ένα ολόκληρο δάσος, αλλά όχι και την κοκκινοσκουφίτσα και τον λύκο.
Περίεργα, λοιπόν αισθάνομαι, αλλά όχι άβολα. Αισθάνομαι όμορφα και θα κάνω τα πάντα για να μη χάσω το στοίχημα που έχω βάλει με τον εαυτό μου.
Όσο για την απορία κάποιων, οι οποίοι πιστεύουν πως θα λυγίσω αφού η πίεση θα είναι μεγάλη και το οικονομικό βάρος δυσβάσταχτο, τους απαντώ πως κανένα πορτοφόλι δεν αντέχει στην πίεση της αλήθειας. Η αλήθεια και η προσπάθεια να την κάνεις γνωστή, φέρνουν κοντά σου τους πολλούς, οι οποίοι θα βοηθήσουν.
Όταν πιστεύεις σ΄ αυτό που κάνεις, όλα θα πάνε καλά.