Είδα χθες κάποια στιγμή την νηπιαγωγό την κυρία Λίτσα Κουσερή να συνοδεύει τα παιδιά του 4ου νηπιαγωγείου Βασιλικού και να επιστρέφουν από μια πρώτη γνωριμία με το 2ο δημοτικό.
Είπαμε την καλημέρα μας και η μνήμη μου λειτούργησε και θυμήθηκα τα χρόνια που πέρασαν.
Η κυρία Κουσερή είναι η νηπιαγωγός η οποία "μεγάλωσε" τις 3 κορούλες μας. Την Στυλιανή η οποία πάει σήμερα στο Γυμνάσιο, την Κερασία η οποία πάει στην Γ΄ Δημοτικού και ....
την Μαρία η οποία πάει στην Α΄ Δημοτικού.
Η πρώτη μας γνωριμία με την κυρία Λίτσα έγινε πριν 8 - 9 χρόνια, όταν πήγε προνήπιο η Στυλιανή.
Τον Ιούνιο του 2015 έκλεισε ο κύκλος μας, αφού αποχαιρέτησε το νηπιαγωγείο και η μικρή Μαρία μας.
Τυχεροί ως γονείς, αφού τα παιδιά μας έμαθαν πάνω απ΄ όλα να είναι άνθρωποι και φυσικά καλοί μαθητές. Έμαθαν να σέβονται και να εκτιμούν. Έμαθαν να μην ξεχωρίζουν τα άλλα παιδιά σε καλά και κακά και να βοηθούν με όποιον τρόπο μπορούν. Έμαθαν να σέβονται και να αγαπούν τους δασκάλους, πολλές φορές τόσο πολύ που ως γονείς ζηλεύουμε.
Θα ήθελα να γράψω πολλά για την κυρία Λίτσα Κουσερή, αλλά σταματώ εδώ γιατί θυμάμαι πολλά και θ΄ αρχίσω να βουρκώνω.
Λίτσα σ΄ ευχαριστούμε για όλα.