Το σωματείο μας καταγγέλλει τη στάση της εργοδοσίας του ομίλου ΖΟΥΡΑ που συνεχίζει προκλητικά να καταπατάει κάθε εργασιακό και συνδικαλιστικό δικαίωμα. Αφού δεν κατάφερε να απολύσει παράνομα τα μέλη του ΔΣ προσπαθεί με μαφιόζικες μεθόδους να διαλύσει το σωματείο. Παραβιάζοντας απροκάλυπτα ακόμα και τη υποτυπώδη προστασία που παρέχει ο νόμος στην άσκηση της συνδικαλιστικής δράσης, προχώρησε σε άνευ προηγουμένου εκβιασμό απαιτώντας από τους εργαζόμενους στην ουσία δηλώσεις μετάνοιας, καθώς ....
απειλώντας τους με απολύσεις τους αναγκάζει να υπογράψουν αιτήσεις διαγραφής από το σωματείο τις οποίες μαζεύουν τα ίδια τα στελέχη της εταιρείας.
Την ίδια στιγμή προσπαθεί να εξαναγκάσει σε παραίτηση τα μέλη του ΔΣ του σωματείου επιβάλλοντάς τους όρους δουλειάς που θέτουν σε άμεσο κίνδυνο τη σωματική και ψυχική τους υγεία. Την ώρα που στην περιοχή στις εγκαταστάσεις του ομίλου απαιτούνται πάνω από δεκαπέντε προσλήψεις για να σταματήσουν οι εργαζόμενοι να δουλεύουν 12ωρα και 7ήμερα, η εργοδοσία έβαλε τα μέλη του ΔΣ να παραβρίσκονται 8 ώρες σε έναν άδειο χώρο στην ερημιά μην κάνοντας τίποτα δήθεν να τον φυλάνε. Εκεί σε ένα τσίγκινο κουτί 1×1,5 τους αναγκάζει να παραβρίσκονται σε απογευματινές και βραδινές βάρδιες, χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, τηλέφωνο, νερό τουαλέτα. Δεν καταβάλλει το κόστος μετακίνησης που είναι τεράστιο τη ώρα που έχει σταματήσει να τους πληρώνει εδώ και οχτώ μήνες. Δεν έχει τηρήσει τίποτα από ό,τι προβλέπει η νομοθεσία για φύλακες και νυχτοφύλακες.(κατάλληλος εξοπλισμός, άδεια από την αστυνομία κτλ).
Οι μεθοδεύσεις αυτές δεν είναι τυχαίες. Έχουν να κάνουν με τη δράση του σωματείου που αντιπάλεψε τον εργασιακό μεσαίωνα που είχε επιβάλλει ο εργοδότης. Πέτυχε να πληρωθούν τα περισσότερα από τα δεδουλευμένα, να έχουν ανθρώπινα ωράρια και όχι δεκαπεντάωρα, να πληρώνονται τις υπερωρίες τους, να παίρνουν τις άδειές τους, να υπάρχει ανθρώπινη συμπεριφορά απέναντί τους και όχι βρισιές και ταπεινώσεις . Αυτά δηλαδή που θα έπρεπε να είναι δεδομένα.
Γι’ αυτό και η καραμέλα του ότι οι εργαζόμενοι έκλεισαν το σφαγείο(άλλα τμήματα της εταιρείας λειτουργούν κανονικά) είναι ξεκάθαρα ψεύτικη όπως πάντα. Ο εργοδότης δηλαδή απαιτούσε για να λειτουργεί το εργοστάσιό του να μην πληρώνει και να μην εφαρμόζει την εργατική νομοθεσία. Αυτό άλλωστε γινόταν και στο μεγαλύτερο μέρος των εγκαταστάσεων του ομίλου στη χώρα, που επικρατούσαν συνθήκες γαλέρας, δεν ήταν οι συνάδελφοι οργανωμένοι στο σωματείο, αλλά έγιναν δεκάδες απολύσεις και μάλιστα χωρίς αποζημιώσεις.
Μάλιστα το συγκεκριμένο σφαγείο ήταν του επιχειρηματία Λειβαδίτη που επίσης χωρίς να έχει σωματείο το έκλεισε και με μια «περίεργη» πτώχευση κατέληξε στα χέρια του Ζούρα με τον οποίο ο πρώτος συνεργάζεται. Οι εργαζόμενοι κράτησαν τη δουλειά τους χάρη στο σωματείο. Τώρα μέσω πλειστηριασμού κατέληξε με πολύ χαμηλό τίμημα στον Νιτσιάκο ο οποίος, σε συνεργασία με τους άλλους δύο, το κρατάει επίτηδες κλειστό για να τσακίσει την αντίσταση των εργαζομένων και να το δουλέψει με μισθούς πείνας. Αυτό συμβαίνει άλλωστε και στις υπόλοιπες εγκαταστάσεις τις συγκεκριμένης επιχείρησης. Γι’ αυτό κι επιτίθενται με τέτοια μανία στο σωματείο, γιατί θέλουν να το βγάλουν από τη μέση για να υλοποιήσουν, ανενόχλητοι τα αντεργατικά τους, σχέδια.
Μαζί τους έχουν όλους τους βιομήχανους του κλάδου καθώς το συγκεκριμένο σωματείο αποτελεί έμπνευση για όλους τους εργαζόμενους του κλάδου και όχι μόνο. Συμβάλει στην δημιουργία και τη ενδυνάμωση σωματείων σε όλη τη χώρα, στην κατάθεση κλαδικής συλλογικής σύμβασης, είναι παράδειγμα κοινής δράσης Ελλήνων και μεταναστών εργατών. Μαζί τους έχουν μέχρι τώρα και τον κρατικό μηχανισμό και τις κυβερνήσεις, που ελάχιστα έχει παρέμβει σε όλα αυτά, παρόλο που μεταξύ άλλων από το συγκεκριμένο επιχειρηματία, έχουν χαθεί και εκατομμύρια από τα δημόσια ταμεία. Αντίθετα έχουν κινητοποιηθεί συνολικά εκατοντάδες αστυνομική για την καταστολή των εργαζόμενων όταν πάλευαν ενάντια σε αυτή την κατάσταση.
Απαιτούμε από τις κρατικές υπηρεσίες( ΙΚΑ, ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ, ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ κτλ) να πάρουν τώρα θέση και να παρέμβουν στις πρακτικές τις εργοδοσίας. Τους καθιστούμε υπεύθυνους για την ασφάλεια των μελών του ΔΣ του σωματείου. Να πάρει θέση το Υπουργείο, η κυβέρνηση, η τοπική διοίκηση.
Να εκφραστεί αλληλεγγύη από όλα τα σωματεία και τους εργαζόμενους της περιοχής. Να εμποδίσουμε αυτές τις μεθοδεύσεις πριν γίνουν κανόνας για όλους τους εργασιακούς χώρους.
