Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

Τι άλλο θ΄ ακούσουμε;

Αγαπητέ μου κύριε, εγώ τον πόνο του άλλου τον καταλαβαίνω, αλλά αφού δεν μπορείς να κάνεις κάτι για να το αποφύγεις, απόλαυσέ το!!
Δεν είναι δυνατόν σ΄ αυτή την ηλικία να γινόμαστε ρουφιάνοι!!
Δεν είναι δυνατόν να πηγαίνουμε και να....
βάζουμε ρουφιανιές για να χάσουν άλλοι την δουλειά τους.
Αν αυτό δεν είναι κατάντημα τότε τι είναι;
Εγώ δεν θα σου πω να σταματήσεις, γιατί αν το έχεις στο αίμα σου θα συνεχίσεις.
Θα σου θυμίσω όμως το τι έκανε ο ¨΄οψιμος¨ φίλος σου πριν περίπου 1 χρόνο.
Έβγαινε στα καφέ και έλεγε το τι χρωστάς στο Δήμο και όχι μόνο!!!
Σου άρεσε αυτό; Σου το γράφω για να καταλάβεις πως οι ρουφιάνοι αλλάζουν στρατόπεδα αλλά την ρουφιανιά δεν την κόβουν.
Εχεις την ευκαιρία να ζητήσεις συγνώμη από τον άνθρωπο που ρουφιάνεψες, γιατί είσαι και επαγγελματίας.
Εγώ δεν θα γράψω αυτή την στιγμή τίποτα άλλο. Θα περιμένω.