"Αγαπητοί φίλοι
Δεν ήρθα στην πόλη για να «κωλώσω» σε κάποια μικρής ισχύος αντίβαρα και σε ποδοσφαιρικά παράσιτα που επιβουλεύονται...
σε κάθε βήμα την ομάδα.
Δεν ήρθα στην πόλη να διαιρέσω και να διχάσω.
Δεν ήρθα να αναδειχτώ και να «κονομήσω» (γιατί και αυτό ειπώθηκε).
Δεν με δελέασε το γήπεδο-αχούρι και πραγματικό μνημείο ντροπής.
Η νύχτα, όμως, είναι καλός σύμβουλος και καλός σύντροφος.
Χτες βράδυ άλλαξα απόψεις. Οι δογματικοί και οι ανόητοι δεν αλλάζουν άλλωστε.
Χτες, νωρίς το βράδυ απογοητεύτηκα από τον ΤΩΡΙΝΟ εαυτό μου.
Χτες, αργά το βράδυ «μίλησα» με τον προ δεκαετίας εαυτό μου, τον προ πενταετίας, τον προ διετίας. «Όλοι» μου είπαν με ένα στόμα : Φεύγα.
Δεν μιλούσα όλο αυτόν τον καιρό. Όποιος δεν μπορεί να καταλάβει την σιωπή σου λένε…δεν μπορεί να καταλάβει και τα λόγια σου….
Ίσως είχα αποκτήσει ψυχαναγκασμούς και εμμονές μέχρι «παρεξηγήσεως».
Δεν έβλεπα τίποτα άλλο. Να πάει η πόλη ψηλά ποδοσφαιρικά. Τι έχει να ζηλέψει; Από προοπτικές και δυνατότητες εννοώ.
Ο εμμονικός τύπος όμως, και στην προκειμένη περίπτωση εγώ, επιτίθεται βίαια στο αντικείμενο της εμμονής του και δεν ντρέπομαι να πω ότι έκανα λάθος. Το λες και μάθημα ζωής.
Από χτες βράδυ όμως όλα ξεκαθάρισαν. Νομίζω και πείστηκα ειλικρινά (ύστερα βέβαια από μια συζήτηση κωφών) ότι οι άλλες απόψεις είναι πιο σωστές (πιο συμβατές θα έλεγα σε σχέση με τα οράματα του καθενός), από ανθρώπους άλλωστε που έχουν ματώσει για την ομάδα και αποτελούν πραγματικούς θεματοφύλακες αυτής.
Εννοείται προφανώς ότι από σήμερα δεν μπορώ να συνεχίσω στον ΑΟ ΧΑΛΚΙΣ από την θέση του Προέδρου, επιλέγοντας τον δρόμο της παραίτησης από αυτόν της πόλωσης.
Θέλω να ευχαριστήσω όλους για την τιμή που μου έγινε να ηγούμαι μιας τέτοιας ομάδας και περισσότερο όλα τα μέλη του ΔΣ και τους απλούς φιλάθλους για την υποδοχή που μου έγινε και την αποδοχή που ένιωσα.
Δήλωσα πρόσφατα ότι σπίτι σου είναι όπου είναι η καρδιά σου, και η δική μου καρδιά είναι εδώ.
Με εκτίμηση Γιώργος Στούπας "
Δεν ήρθα στην πόλη για να «κωλώσω» σε κάποια μικρής ισχύος αντίβαρα και σε ποδοσφαιρικά παράσιτα που επιβουλεύονται...
σε κάθε βήμα την ομάδα.
Δεν ήρθα στην πόλη να διαιρέσω και να διχάσω.
Δεν ήρθα να αναδειχτώ και να «κονομήσω» (γιατί και αυτό ειπώθηκε).
Δεν με δελέασε το γήπεδο-αχούρι και πραγματικό μνημείο ντροπής.
Η νύχτα, όμως, είναι καλός σύμβουλος και καλός σύντροφος.
Χτες βράδυ άλλαξα απόψεις. Οι δογματικοί και οι ανόητοι δεν αλλάζουν άλλωστε.
Χτες, νωρίς το βράδυ απογοητεύτηκα από τον ΤΩΡΙΝΟ εαυτό μου.
Χτες, αργά το βράδυ «μίλησα» με τον προ δεκαετίας εαυτό μου, τον προ πενταετίας, τον προ διετίας. «Όλοι» μου είπαν με ένα στόμα : Φεύγα.
Δεν μιλούσα όλο αυτόν τον καιρό. Όποιος δεν μπορεί να καταλάβει την σιωπή σου λένε…δεν μπορεί να καταλάβει και τα λόγια σου….
Ίσως είχα αποκτήσει ψυχαναγκασμούς και εμμονές μέχρι «παρεξηγήσεως».
Δεν έβλεπα τίποτα άλλο. Να πάει η πόλη ψηλά ποδοσφαιρικά. Τι έχει να ζηλέψει; Από προοπτικές και δυνατότητες εννοώ.
Ο εμμονικός τύπος όμως, και στην προκειμένη περίπτωση εγώ, επιτίθεται βίαια στο αντικείμενο της εμμονής του και δεν ντρέπομαι να πω ότι έκανα λάθος. Το λες και μάθημα ζωής.
Από χτες βράδυ όμως όλα ξεκαθάρισαν. Νομίζω και πείστηκα ειλικρινά (ύστερα βέβαια από μια συζήτηση κωφών) ότι οι άλλες απόψεις είναι πιο σωστές (πιο συμβατές θα έλεγα σε σχέση με τα οράματα του καθενός), από ανθρώπους άλλωστε που έχουν ματώσει για την ομάδα και αποτελούν πραγματικούς θεματοφύλακες αυτής.
Εννοείται προφανώς ότι από σήμερα δεν μπορώ να συνεχίσω στον ΑΟ ΧΑΛΚΙΣ από την θέση του Προέδρου, επιλέγοντας τον δρόμο της παραίτησης από αυτόν της πόλωσης.
Θέλω να ευχαριστήσω όλους για την τιμή που μου έγινε να ηγούμαι μιας τέτοιας ομάδας και περισσότερο όλα τα μέλη του ΔΣ και τους απλούς φιλάθλους για την υποδοχή που μου έγινε και την αποδοχή που ένιωσα.
Δήλωσα πρόσφατα ότι σπίτι σου είναι όπου είναι η καρδιά σου, και η δική μου καρδιά είναι εδώ.
Με εκτίμηση Γιώργος Στούπας "
