Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΛΑΡΙΣΗΣ κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Κατόπιν προσκλήσεως του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαρίσης κ. Ιγνατίου, βρέθηκε στη Λάρισα, από το απόγευμα του Σαββάτου 9 μέχρι το μεσημέρι της Κυριακής 10 Δεκεμβρίου 2017, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος, συνοδευόμενος από τον Αρχιμ. Νεκτάριο Ευγενικό.
Ο λόγος της μεταβάσεώς του στη Λάρισα, ήταν για να συμμετάσχει στην παρουσίαση του βιβλίου του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαρίσης κ. Ιγνατίου, με τίτλο «Σαν παραμύθι».
Την Κυριακή 10 Δεκεμβρίου 2017 το πρωί, ο Σεβασμιώτατος κ. Χρυσόστομος, λειτούργησε στον Μητροπολιτικό Ι. Ν. Αγίου Αχιλλίου Λαρίσης και κήρυξε τον θείο λόγο, με αφορμή το ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας, τονίζοντας ότι μιμούμενοι τον Χριστό, ο οποίος θεράπευσε την συγκύπτουσα ένα Σάββατο στην συναγωγή, πρέπει να παραβλέπουμε ....
και εμείς τον τύπο και να προχωράμε στην ουσία, να μην μένουμε πιστοί μόνο στο γράμμα του νόμου, αλλά να δίδουμε προτεραιότητα στην βοήθεια του συνανθρώπου μας, που τελικά είναι η εικόνα του Θεού.
Και ολοκληρώνοντας τον λόγο του μίλησε για τα δύο τόσο σημαντικά σπήλαια , ένα της Βηθλεέμ, όπου γεννήθηκε ο Σαρκωθείς Θεός Λόγος και ένα του Παναγίου Τάφου, μέσα από το οποίο ηγέρθη ο Κύριος χαρίζοντας σε όλους μας την αιώνιο ζωή.
Ευχαρίστησε δε ιδιαίτερα τον οικείο Ιεράρχη, Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιγνάτιο για την πρόσκλησή του.
Τον Σεβασμιώτατο προσφώνησε δια θερμών λόγων, ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως, Αρχιμ .Αχίλλιος Τσούτσουρας, ευχαριστώντας τον ιδιαίτερα για την παρουσία του, για την τέλεση του μυστηρίου της θείας Ευχαριστίας, καθώς και για την τόσο εποικοδομητική ομιλία του.
Μετά την Θεία Λειτουργία και με την παρουσία πλήθους κόσμου, πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 10 Δεκεμβρίου 2017, στο Δημοτικό Ωδείο Λάρισας, η παρουσίαση του βιβλίου «Σαν παραμύθι», του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιγνατίου και πρόκειται για μια ανθολογία άρθρων, τα οποία, κατά καιρούς, ο Σεβασμιώτατος δημοσίευσε στο περιοδικό του Γραφείου Νεότητας της Ιεράς Μητροπόλεως
Ανάμεσά τους σύσσωμοι οι τοπικοί άρχοντες της περιοχής, πολλοί πατέρες, καθώς και πολλοί νέοι άνθρωποι με τις οικογένειές τους.
Το βιβλίο παρουσίασαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος, ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου Αρχιμ. Αχίλλιος Τσούτσουρας, ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας και δρ Θεολογίας Πρωτοπρεσβ. Θεμιστοκλής Μουρτζανός, ο Ιατρός και Ιστορικός Ερευνήτης κ. Νίκος Παπαθεοδώρου και ο δρ Βυζαντινής Φιλολογίας του Α.Π.Θ. κ. Χαράλαμπος Στεργιούλης.
Ιδιαίτερα συγκινημένος ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαρίσης κ. Ιγνάτιος, αφού ζήτησε από τους αναγνώστες του βιβλίου του να το κρίνουν με επιείκεία ευχαρίστησε τους ομιλητές και όσους συμμετείχαν στην παρουσίαση του βιβλίου του για την άρτια οργάνωση της εκδήλωσης, ενώ με συγκίνηση αναφέρθηκε στην παρουσία του πολυπληθούς ακροατηρίου, που υπομονετικά άκουσε τους παρουσιαστές και έμεινε ως το τέλος δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο, για μια ακόμη φορά, την αγάπη του προς το πρόσωπο του Ποιμενάρχου του.
Την εκδήλωση πλαισίωσε με την απόδοση χριστουγεννιάτικων τραγουδιών η χορωδία της Ενοριακής Συντροφιάς του Ιερού Ναού του Μεγαλομάρτυρος Αγίου Γεωργίου Λάρισας, υπό την καθοδήγηση του Μουσικού κ. Ανδρέα Καλογιάννη και του Αρχιμ. Νικηφόρου Κοντογιάννη.
Το περιεχόμενο της παρουσιάσεως του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Χρυσοστόμου, είχε ως εξής:
«Είμαι πολύ χαρούμενος σήμερα που ευρίσκομαι εδώ, στην πόλη του αγίου Αχιλλίου, ανάμεσά σας, σ' αυτήν την ομήγυρη, όπου, αξίως και δικαίως, τιμάται ο άγιος Ποιμενάρχης σας, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης της αγιωτάτης Μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου κύριος Ιγνάτιος, με την παρουσίαση ενός εξαιρετικού πονήματός του, που έχει τον τίτλο "Σαν παραμύθι...".
Θεωρώ δε ευτυχή τον εαυτό μου, διότι, η οργανωτική επιτροπή της εκδηλώσεως αυτής, που ευωδιάζει από υιϊκά αισθήματα στοργής και ευγνωμοσύνης, συμπεριέλαβε και εμέ μεταξύ των παρουσιαστών του βιβλίου. Τους ευχαριστώ εκ καρδίας και ευχαριστώ, εκ των προτέρων και σας, τους ακροατές μου τους σεβαστούς.
Έχω ήδη εκφρασθεί, στο παρελθόν, με ενθουσιασμό και άδολους, απροσποίητους, καλούς λόγους για τα κείμενα του Σεβασμιωτάτου Ιγνατίου, που έχουν κατ’ αρχάς δημοσιευθεί στο "Τάλαντο" ως κύρια άρθρα και τώρα εξεδόθησαν, όπως έπρεπε, σε αυτοτελές βιβλίο. Τα χαρακτήρισα ως ποιοτικά και μάλιστα είπα, πέρυσι στην ονοματική του εορτή, στην ομιλία μου, κατά την διάρκεια του Εσπερινού, όπου και χοροστάτησα (το ξαναλέω, μετά παρρησίας και τώρα) πως αβίαστα μου θυμίζουν διηγήματα Παπαδιαμαντικά!
Ο εγνωσμένης σεμνότητος Μητροπολίτης σας ερυθρίασε τότε, μα οι παριστάμενοι, καθώς και ο αγνός λαός του Θεού το χάρηκε!
Τα θέματα, η γλώσσα, η διήγηση, η πλοκή, το ύφος, όλα μα όλα μου θυμίζουν τον άγιο των ελληνικών γραμμάτων, τον έλκοντα την καταγωγή από την εξακουστή νήσο Σκίαθο, ένα όμορφο και πλουσίως προικισμένο από τον ευεργέτη Θεό μας νησί της Επαρχίας μου, που ανήκει στην Θεσσαλική περιφέρεια.
Ο κυρ Αλέξανδρος διεκήρυσσε πως «Το επ’ εμοί, ενόσω ζω και αναπνέω και σωφρονώ, δεν θα παύσω πάντοτε, ιδίως δε κατά τας πανεκλάμπρους ταύτας ημέρας, να υμνώ μετά λατρείας τον Χριστόν μου, να περιγράφω μετ' έρωτος την φύσιν και να ζωγραφώ μετά στοργής τα γνήσια ελληνικά ήθη. Εάν επιλάθωμαί σου, Ιερουσαλήμ, επιλησθείη η δεξιά μου, κολληθείη η γλώσσά μου τω λάρυγγί μου, εάν ου μη σου μνησθώ».
Μία γρήγορη ματιά, κατ’ αρχήν, στα περιεχόμενα του βιβλίου του Σεβασμιωτάτου και μία προσεκτική μελέτη του, στην συνέχεια, φανερώνει την συγγένεια. Μία συγγενική σχέση που δημιουργήθηκε στην ίδια οικογένεια του Θεού, που λέγεται ΕΚΚΛΗΣΙΑ!
Αυτό το εκκλησιαστικό ήθος εκφράζει ο Μητροπολίτης Ιγνάτιος στα γραπτά του. Και αυτό είναι η βάση όλης της προσφοράς και της γραφής του. Της πνευματικότητός του, που είναι γνήσια και όχι επιφανειακή και φυσικά καμμία σχέση δεν έχει με νοσηρές μυστικιστικού τύπου καταστάσεις. Εκφράζεται απλά και ανεπιτήδευτα, με μία προσευχομένη και λατρεύουσα θεολογία που αγκαλιάζει όλη την ζωή και την καθημερινότητα και γραφή δυνατή, από χέρι, το οποίο καθοδηγείται από καρδιά ευλαβική και όχι ευσεβοφανή, καρδιά αγαπητική και ανυπόκριτη, η οποία ξέρει να θυμάται και να ευγνωμονεί, να δοξάζει και να ευχαριστεί, να συμπάσχει και να συγχαίρει, να ελπίζει και να υπομένει, να δουλεύει και να μην θορυβεί, να σιωπά και να εξομολογείται, να κατανοεί και να δικαιολογεί, να προσεύχεται και να συγχωρεί, να προσφέρει και να προσφέρεται.
Και όλα τούτα, μα και άλλα πολλά, γιατί, όπως διαβάζουμε στα κείμενά του, ο δεσπότης μας, προέρχεται από σπίτι!!! Όχι πλουσιόσπιτο, αλλά συγκροτημένο σπίτι, δηλαδή, οικογένεια, η οποία έχει εκείνα τα χαρακτηριστικά που εννοεί ο σοφός λαός, όταν συνιστά: πάρε άνθρωπο από σπίτι. Σπίτι, το οποίο δοκιμάστηκε νωρίς από την ορφάνια του πατέρα και την ανέχεια, που δημιούργησαν οι αντίξοες εποχικές συνθήκες. Σπίτι, το οποίο, ωστόσο, κρατήθηκε από την πίστη στο Θεό, την θυσιαστική αγάπη της μάνας, της νοικοκυράς στην κυριολεξία, που πρόθυμα προσέλαβε και επιτυχημένα διεκπεραίωσε και τον ρόλο του πατέρα, και στην μεγάλη και ζεστή της αγκαλιά, καθώς η όρνις, μάζεψε και κράτησε ενωμένα τα παιδιά της, αλλά και με την συνδρομή συγγενών και άλλων συνανθρώπων.
Ο π. Ιγνάτιος μεγάλωσε μέσα στην όμορφη ανθρώπινη κοινωνία της Σαλαμίνας και, όπως ο ίδιος εν επιγνώσει γράφει, ανδρώθηκε και πλησίον φωτισμένων πνευματικών πατέρων και στην ατμόσφαιρα των προσευχών, των αγρυπνιών, του λιβανιού και των κομβοσχοινίων των εισέτι ακμαζουσών ιερών μοναστηρίων. Δεν έζησε απομονωμένος σε ένα αποστειρωμένο περιβάλλον. Μου έκανε εντύπωση η γνώση και μάλιστα η λεπτομερής για πράγματα που αφορούν π.χ. τα καΐκια, την αλιεία και άλλα επαγγέλματα, τους ανέμους, τους ανθρώπους, τα παιδιά, τα πουλιά και τα λουλούδια! Με κάθε ευκαιρία αναφέρει όλα τα είδη των λουλουδιών, την εποχή και την χρήση του καθενός.
Ευτυχισμένος, πράγματι, αυτός που μεγάλωσε μέσα στην αγάπη, στην συναναστροφή, που γέμισε την ύπαρξή του με συναισθήματα, με τις μυρωδιές της θάλασσας και των λουλουδιών! Εξασφαλισμένος για την υπόλοιπη ζωή του, όποιος είχε ωραία παιδική ζωή.
Έτσι εσμίλευσε την προσωπικότητά του και έμαθε να πορεύεται, πατώντας σταθερά επάνω στην γη, έχοντας, όμως, το νου του στον ουρανό!
Μορφώθηκε, μα δεν παραμορφώθηκε! Κάτοχος δύο πτυχίων πανεπιστημίου (Νομικής και Θεολογίας) με μία διαδρομή αξιόλογης προσφοράς, όπου και εάν εργάσθηκε, δεν άφησε τον νουν του να ψηλώσει! Έμεινε ταπεινός! Σιωπηλός! Αθόρυβος! «Τι κάνεις; Ακόμα δεν σε κάνανε Δεσπότη; Δεν σε κατάλαβαν ακόμα;» τούπε κάποτε με δακρυσμένα μάτια ο καλλίφωνος παπάς του αγίου Μηνά, της Ενορίας που ήταν το κέντρο της ζωής του. Αληθινά άνθρωπος του Πνεύματος! Άνθρωπος του Θεού! Άνθρωπος που θυμάται τον πλάστη και δημιουργό του και ευεργέτη του Θεό, και φυσικά και όσους έκαμαν χειροπιαστή την θεία πρόνοια στην ζωή του!
Τελικά, τα γραπτά του Σεβασμιωτάτου δείχνουν ότι, εκτός από το λογοτεχνικό τάλαντο, διαθέτει και πλούσιο εσωτερικό κόσμο και πως η σιωπή του είναι επιλογή! Δεν είναι αδυναμία! Πόσο κουράγιο πρέπει να έχεις, αλήθεια, για να σιωπάς! Τι δύναμη!
Η σιωπή, πάντοτε, ιδιαίτερα, όμως, στις μέρες μας, παρεξηγείται. Εν τούτοις είναι γλώσσα, εύλαλη μάλιστα και δυνατή, μα, δυστυχώς, άγνωστη γλώσσα για τους περισσοτέρους!
Σεβασμιώτατέ μου,
Στον πρόλογό Σας, που από μόνος του είναι ένα θαυμάσιο ψυχογράφημά σας, γράφετε το πως πειστήκατε και αναγκαστήκατε, παρά τους δισταγμούς και τις αρχικές σας θέσεις - αντι-θέσεις, να γράψετε αυτά, τα εκκλησιαστικο-λαογραφικού χαρακτήρα αρθράκια, όπως ταπεινώ τω τρόπω τα χαρακτηρίζετε. Και ναι, σεις, ένας Μητροπολίτης, αυτοσαρκάζεσθε! «.....την υποκίνηση την ήθελα για να έχω δικαιολογία ώστε να παραβώ την παλιά μου υπόσχεσι. Τράβα με κι ας κλαίω, που λέει ο λαός μας.....», γράφετε.
Εμείς, όχι απλά δεν σας κατακρίνουμε, γι’ αυτή σας την εντός εισαγωγικών "παράβαση", αλλ’ αντιθέτως σας ευγνωμονούμε. Και εύγε(!) σ' όσους σας επίεσαν και τελικά σας έπεισαν. Σαν παραμύθι, γράψατε, περιγράψατε ανθρώπους, τόπους, τρόπους, γεγονότα, περιβάλλοντα, καταστάσεις, την όμορφη δημιουργία του Θεού, τα χαρούμενα, τα λυπηρά και με την διήγησή σας, που, δίχως υπερβολή, σας καταξιώνει και ως κάτοχο και αξιοζήλευτο χειριστή του Έλληνος λόγου, δημιουργήσατε στην ψυχή μας αυτό που λέμε Παραμυθία! Γλυκειά Παρηγορία!
Μελετώντας και πάλι τα ποιήματά σας (από το ποιώ), τα έργα σας αυτά είχα διαρκώς στην σκέψη μου μία ρήση του Μεγάλου Βασιλείου: Λέγει ο άγιος πατήρ· Εκείνος που έχασε την ομοιότητά του με τον θεό, απώλεσε, ταυτόχρονα, και την οικειότητα με την ζωή! Λόγος σοφός, ρεαλιστικός, καθημερινά επαληθευόμενος! Σε σας, όμως, συμβαίνει το αντίθετο! Μπορείτε να ζείτε και να περιγράφετε με οικειότητα την ζωή, γιατί δεν χάσατε την προς τον Θεό ομοιότητα!
Μάλιστα παντού βλέπετε το στοργικό χέρι του Θεού και ο τρόπος σας είναι αναγωγικός! Μέσα από τα καθημερινά και ορώμενα θέλετε -και επιτυχώς το επιχειρείτε και το επιτυγχάνετε- να οδηγήσετε τον αναγνώστη στα επέκεινα, στα άφθαρτα, στα ουράνια.....
Ένας αληθινά πνευματικός άνθρωπος, άλλωστε, δεν προσελκύει προς και εις εαυτόν, αλλά πάντοτε στον Θεό.
Εκλεκτή ομήγυρις,
Είχα σκεφθεί, όταν σχεδίαζα την ταπεινή αυτή παρουσίαση, να αναφέρω στην αγάπη σας και περικοπές από τα κείμενα του Σεβασμιωτάτου, για να τεκμηριώσω τις παραπάνω θέσεις μου. Δεν το έκαμα, γιατί είμαι βέβαιος ότι και σεις επιθυμείτε να κάμετε κάτι, να διαβάσετε δηλαδή και να βγάλετε τα συμπεράσματά σας. Θα χαιρόμουν ειλικρινά, εάν διαβάζοντας, θυμόσαστε τούτες τις φτωχές μου σκέψεις-διαπιστώσεις. Όπως και νάχει, όμως, είναι βέβαιον ότι θα ωφεληθείτε.
Ζητώ συγγνώμην, εάν με οποιοδήποτε τρόπο σας αδίκησα και εύχομαι να είναι πολλά τα έτη του Σεβασμιωτάτου, με υγεία και δύναμη, ώστε να συνεχίσει και αυτήν του την πολύτιμη συγγραφική εργασία, για την οποία τον εγνωμονούμε.
Πράγματι, Σεβασμιώτατε, όποιος διαβάσει το βιβλίο σας, διαπιστώνει ότι έχει γραφεί με καλή και ανεπιτήδευτη διάθεση, με γλυκειά νοσταλγία, με αγάπη για τον Θεό και την Εκκλησία Του, για τους ανθρώπους γύρω μας και για όλο τον κτιστό όμορφο κόσμο του Θεού. Ειλικρινώς συγχαίρουμε! Και φυσικά ευχαριστούμε!»