ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ
ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΔΑΣΚΑΛΩΝ & ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ ΧΑΛΚΙΔΑΣ
Π.Α.Σ.Κ.
ΔΑΣΚΑΛΩΝ & ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ ΧΑΛΚΙΔΑΣ
Π.Α.Σ.Κ.
Ομάδα εργασίας Νηπιαγωγών
Πληροφορίες: Βέτα Κορωναίου (τηλ. 6947832272)
Το Σύγχρονο Νηπιαγωγείο
Πληροφορίες: Βέτα Κορωναίου (τηλ. 6947832272)
Το Σύγχρονο Νηπιαγωγείο
Το σύνολο των απειλών και των προκλήσεων που αντιμετωπίζει σήμερα το σύγχρονο νηπιαγωγείο υπαγορεύει την ανάγκη για μια συνεχή διαδικασία στρατηγικής πρόγνωσης και σχεδιασμού του μέλλοντος.
Μέσα στις σημερινές συνθήκες της παγκοσμιοποίησης και της κοινωνίας της πληροφορίας που χαρακτηρίζονται από ραγδαίες και συνεχείς εξελίξεις σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, το σύγχρονο νηπιαγωγείο δεν έχει περιθώρια επιλογής! Πρέπει να επιχειρήσει «ανοίγματα στο μέλλον», να πάρει αποφάσεις του αύριο σήμερα.
H διεθνής επιτροπή για την Εκπαίδευση στον 21ο αιώνα, υπό την προεδρία του Jacques Delors στην περίφημη έκθεσή της προς την ΟΥΝΕΣΚΟ με το χαρακτηριστικό τίτλο «Εκπαίδευση – ο θησαυρός που κρύβει μέσα της», αφού επισημαίνει ότι η μάθηση μέσα από τη ζωή θα καταστεί προσέγγιση κλειδί μέσω της οποίας η εκπαίδευση θα μπορέσει να αντιμετωπίσει τις σύγχρονες προκλήσεις, προτείνει τέσσερις πυλώνες πάνω στους οποίους πρέπει να οικοδομηθεί η εκπαιδευτική προσπάθεια τον 21ο αιώνα:
·Ο μαθητής πρέπει να μάθει πώς να μαθαίνει
·να κάνει πράξη αυτά που μαθαίνει
·να μαθαίνει να συμβιώνει με τους γύρω του
·να ζει μια αυτόνομη ζωή
Οι παραπάνω διαπιστώσεις θέτουν σε νέα προοπτική τις αντιλήψεις και τους στόχους της Προσχολικής Αγωγής και κάνουν επιτακτική την ανάγκη για την διασφάλιση της ποιότητας στη λειτουργία των νηπιαγωγείων.
Η προσχολική εκπαίδευση αγωνίζεται χρόνια τώρα να αποκτήσει το χώρο που της ανήκει στην εκπαίδευση. Όπως πολύ χαρακτηριστικά τονίζει ο κ. Χρυσαφίδης, Καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης, «Η γενική εικόνα που επικρατούσε πάντοτε στην συνείδηση της κοινωνίας ήταν ότι το νηπιαγωγείο αποτελεί χώρο παιχνιδιού – άρα δεν είναι κάτι σημαντικό - χωρίς φυσικά να έχει δοθεί ποτέ η πρέπουσα σημασία στον όρο «παιχνίδι». Η αντιμετώπιση του παιχνιδιού ως κάτι εύκολο και άσχετο με την επιστήμη δημιούργησε στον κόσμο της προσχολικής αγωγής από μέρους της κοινωνίας προβλήματα απαξίωσης».
Σύγχρονοι ερευνητές και παιδαγωγοί συμφωνούν ότι η αποστολή της προσχολικής εκπαίδευσης είναι περισσότερο σύνθετη και συνδράμει στην προσπάθεια να ενισχυθούν όλες εκείνες οι πτυχές της προσωπικότητας του νηπίου που θα το βοηθήσουν να συμμετέχει ενεργητικά στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Παρά τις απόψεις όμως των παιδαγωγών για την βαρύτητα που έχει η προσχολική εκπαίδευση στην ανάπτυξη και εξέλιξη του παιδιού, το Υπουργείο Παιδείας συνεχίζει να απαξιώνει το ρόλο του νηπιαγωγείου και της νηπιαγωγού μέσα από τις πολιτικές που υιοθετεί ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια:
· Μείωση των διορισμών .
· Ακατάλληλα κτίρια .
· Μεγάλος αριθμός νηπίων (δεν υπολογίζονται καθόλου τα ιδιαίτερα αναπτυξιακά χαρακτηριστικά της ηλικίας των παιδιών της προσχολικής ηλικίας)
· Μικρές επιχορηγήσεις (οι γονείς σε αρκετές περιπτώσεις αναγκάζονται να καλύπτουν τις ανάγκες για εποπτικό υλικό)
·Καταστρατήγηση του ωραρίου της νηπιαγωγού (αύξηση του ωραρίου, εργασία χωρίς κενό και διάλειμμα)
·Ευθύνη για την οργάνωση και λειτουργία της σχολικής μονάδας (Διευθύντρια, γραμματέας, ταμίας, τραπεζοκόμος καθαρίστρια κ.λ.π) χωρίς την ύπαρξη βοηθητικού προσωπικού ή μείωση διδακτικού ωραρίου όπως γίνεται στους Διευθυντές των σχολείων.
Αν επιθυμούμε μια καλύτερη ανθρώπινη κοινωνία στο μέλλον, πρέπει να ξεκινήσουμε από αυτό το στάδιο της ζωής του ανθρώπου. Αποτελεί δικαίωμα κάθε παιδιού να βρίσκεται σε ένα περιβάλλον που το φροντίζει, το υποστηρίζει και νιώθει ευτυχισμένο.
Στόχος μας πρέπει να είναι να βοηθήσουμε τα παιδιά να αναπτύξουν τις απαιτούμενες δεξιότητες για μια παραγωγική ζωή, σε ένα κόσμο ο οποίος μπορεί να αποδειχτεί πολύ διαφορετικός από αυτόν στον οποίο μεγαλώσαμε εμείς.
Είναι απαραίτητο η πολιτεία να σκύψει και να εξετάσει το σημαντικό παιδαγωγικό και κοινωνικό ρόλο που διαδραματίζει η προσχολική αγωγή η οποία είναι ακρογωνιαίος λίθος της αγωγής και της συνολικής εκπαίδευσης των παιδιών.
Είναι απαραίτητο η πολιτεία να συνειδητοποιήσει ότι οι αλλαγές και ο εκσυγχρονισμός δεν μπορεί να γίνουν χωρίς υποδομές, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς διάλογο, χωρίς ευαισθησία, χωρίς πόρους.
Πρέπει η Πολιτεία να αντιληφθεί ότι η επένδυση στην Προσχολική Αγωγή αποτελεί αναγκαία προτεραιότητα στην αναπτυξιακή πολιτική της χώρας..
Από την ΠΑΣΚ
Μέσα στις σημερινές συνθήκες της παγκοσμιοποίησης και της κοινωνίας της πληροφορίας που χαρακτηρίζονται από ραγδαίες και συνεχείς εξελίξεις σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, το σύγχρονο νηπιαγωγείο δεν έχει περιθώρια επιλογής! Πρέπει να επιχειρήσει «ανοίγματα στο μέλλον», να πάρει αποφάσεις του αύριο σήμερα.
H διεθνής επιτροπή για την Εκπαίδευση στον 21ο αιώνα, υπό την προεδρία του Jacques Delors στην περίφημη έκθεσή της προς την ΟΥΝΕΣΚΟ με το χαρακτηριστικό τίτλο «Εκπαίδευση – ο θησαυρός που κρύβει μέσα της», αφού επισημαίνει ότι η μάθηση μέσα από τη ζωή θα καταστεί προσέγγιση κλειδί μέσω της οποίας η εκπαίδευση θα μπορέσει να αντιμετωπίσει τις σύγχρονες προκλήσεις, προτείνει τέσσερις πυλώνες πάνω στους οποίους πρέπει να οικοδομηθεί η εκπαιδευτική προσπάθεια τον 21ο αιώνα:
·Ο μαθητής πρέπει να μάθει πώς να μαθαίνει
·να κάνει πράξη αυτά που μαθαίνει
·να μαθαίνει να συμβιώνει με τους γύρω του
·να ζει μια αυτόνομη ζωή
Οι παραπάνω διαπιστώσεις θέτουν σε νέα προοπτική τις αντιλήψεις και τους στόχους της Προσχολικής Αγωγής και κάνουν επιτακτική την ανάγκη για την διασφάλιση της ποιότητας στη λειτουργία των νηπιαγωγείων.
Η προσχολική εκπαίδευση αγωνίζεται χρόνια τώρα να αποκτήσει το χώρο που της ανήκει στην εκπαίδευση. Όπως πολύ χαρακτηριστικά τονίζει ο κ. Χρυσαφίδης, Καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης, «Η γενική εικόνα που επικρατούσε πάντοτε στην συνείδηση της κοινωνίας ήταν ότι το νηπιαγωγείο αποτελεί χώρο παιχνιδιού – άρα δεν είναι κάτι σημαντικό - χωρίς φυσικά να έχει δοθεί ποτέ η πρέπουσα σημασία στον όρο «παιχνίδι». Η αντιμετώπιση του παιχνιδιού ως κάτι εύκολο και άσχετο με την επιστήμη δημιούργησε στον κόσμο της προσχολικής αγωγής από μέρους της κοινωνίας προβλήματα απαξίωσης».
Σύγχρονοι ερευνητές και παιδαγωγοί συμφωνούν ότι η αποστολή της προσχολικής εκπαίδευσης είναι περισσότερο σύνθετη και συνδράμει στην προσπάθεια να ενισχυθούν όλες εκείνες οι πτυχές της προσωπικότητας του νηπίου που θα το βοηθήσουν να συμμετέχει ενεργητικά στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Παρά τις απόψεις όμως των παιδαγωγών για την βαρύτητα που έχει η προσχολική εκπαίδευση στην ανάπτυξη και εξέλιξη του παιδιού, το Υπουργείο Παιδείας συνεχίζει να απαξιώνει το ρόλο του νηπιαγωγείου και της νηπιαγωγού μέσα από τις πολιτικές που υιοθετεί ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια:
· Μείωση των διορισμών .
· Ακατάλληλα κτίρια .
· Μεγάλος αριθμός νηπίων (δεν υπολογίζονται καθόλου τα ιδιαίτερα αναπτυξιακά χαρακτηριστικά της ηλικίας των παιδιών της προσχολικής ηλικίας)
· Μικρές επιχορηγήσεις (οι γονείς σε αρκετές περιπτώσεις αναγκάζονται να καλύπτουν τις ανάγκες για εποπτικό υλικό)
·Καταστρατήγηση του ωραρίου της νηπιαγωγού (αύξηση του ωραρίου, εργασία χωρίς κενό και διάλειμμα)
·Ευθύνη για την οργάνωση και λειτουργία της σχολικής μονάδας (Διευθύντρια, γραμματέας, ταμίας, τραπεζοκόμος καθαρίστρια κ.λ.π) χωρίς την ύπαρξη βοηθητικού προσωπικού ή μείωση διδακτικού ωραρίου όπως γίνεται στους Διευθυντές των σχολείων.
Αν επιθυμούμε μια καλύτερη ανθρώπινη κοινωνία στο μέλλον, πρέπει να ξεκινήσουμε από αυτό το στάδιο της ζωής του ανθρώπου. Αποτελεί δικαίωμα κάθε παιδιού να βρίσκεται σε ένα περιβάλλον που το φροντίζει, το υποστηρίζει και νιώθει ευτυχισμένο.
Στόχος μας πρέπει να είναι να βοηθήσουμε τα παιδιά να αναπτύξουν τις απαιτούμενες δεξιότητες για μια παραγωγική ζωή, σε ένα κόσμο ο οποίος μπορεί να αποδειχτεί πολύ διαφορετικός από αυτόν στον οποίο μεγαλώσαμε εμείς.
Είναι απαραίτητο η πολιτεία να σκύψει και να εξετάσει το σημαντικό παιδαγωγικό και κοινωνικό ρόλο που διαδραματίζει η προσχολική αγωγή η οποία είναι ακρογωνιαίος λίθος της αγωγής και της συνολικής εκπαίδευσης των παιδιών.
Είναι απαραίτητο η πολιτεία να συνειδητοποιήσει ότι οι αλλαγές και ο εκσυγχρονισμός δεν μπορεί να γίνουν χωρίς υποδομές, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς διάλογο, χωρίς ευαισθησία, χωρίς πόρους.
Πρέπει η Πολιτεία να αντιληφθεί ότι η επένδυση στην Προσχολική Αγωγή αποτελεί αναγκαία προτεραιότητα στην αναπτυξιακή πολιτική της χώρας..
Από την ΠΑΣΚ
