Χαλκίδα
11 Μαρτίου 2010
ΠΑΣΧΑΛΙΝΕΣ ΕΥΧΕΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
O
Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Χαλκίδος, Iστιαίας καi Βορείων
Σποράδων κ. Χρυσόστομος, εύχεται στο
πλήρωμα της Τοπικής Εκκλησίας να εορτάσουν με όλη τους την ψυχή τη λαμπρή ημέρα
της Αναστάσεως. Να μη λησμονούν ποτέ ότι ο Αρχηγός της Πίστεώς μας Ιησούς
Χριστός δεν θυσίασε κανένα άνθρωπο, αλλά θυσιάστηκε εκουσίως ο ίδιος για όλους
τους ανθρώπους.
Να στρέφονται πάντοτε προς Αυτόν, με αγάπη και εμπιστοσύνη και φυσικά με υπακοή και
την στέρεη ελπίδα ότι ............
είναι ο ΜΟΝΟΣ που μπορεί να είναι το Πάσχα μας! Η έξοδός
μας απ’ όλες τις κρίσεις και κυρίως η διάβαση από το θάνατο στη ζωή!
51Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΧΑΛΚΙΔΟΣ
ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ 2010
Τέκνα
μου αγαπητά,
ΧΡΙΣΤΟΣ
ΑΝΕΣΤΗ!
Αγαλλίαση και ευφροσύνη πλημμυρίζουν την
ύπαρξή μας, αυτή την σωτήρια και φωταυγή νύκτα, κατά την οποία η έγερση του
Χριστού από τον Τάφο σημαίνει την τελειωτική συντριβή του θανάτου, του έσχατου
εχθρού της ανθρωπότητος.
Ακούσαμε πριν από λίγο, στο Εωθινό
Ευαγγέλιο, τον ιερό Ευαγγελιστή Μάρκο διηγούμενο τη συγκλονιστική
εμπειρία των μυροφόρων γυναικών, οι οποίες είναι μάρτυρες του θαύματος
των θαυμάτων, της Αναστάσεως του Σωτήρος μας δηλαδή και Ευαγγελίστριες
των Αγίων Αποστόλων.
Γυναίκες θεόφρονες, γοητευμένες
από το πνευματικό άρωμα του Νυμφίου Χριστού, έδραμον οπίσω
Του, με τέτοια λαχτάρα που απόλυτα θα τους ταίριαζε η περιγραφή
στο Άσμα των Ασμάτων «Μύρο που κενώθηκε το όνομά σου, Κύριε֗
γι’ αυτό σε αγάπησαν οι νεάνιδες και έτρεξαν πίσω σου αιχμάλωτες από την
ουράνια ευωδία της οσμής σου και δεν σε ακολούθησαν μόνο, αλλά και σε είλκυσαν,
σε τράβηξαν μέσα στις καρδιές τους και κει σε κράτησαν εκεί τυπωμένο με
την αγάπη τους». (Άσμ. α , 3-4).
Αυτές οι γυναίκες, γηραιές στην ηλικία και
νέες στην καρδιά, που ακολούθησαν το Χριστό σ’ όλη την επί γης πορεία
Του, δεν Τον εγκατέλειψαν ούτε στο θάνατό Του. Η ζωή τους μπορεί και πάλι
να περιγραφή με τα λόγια της Νύμφης του Άσματος των Ασμάτων «Βρήκα αυτόν που
αγάπησε η ψυχή μου֗ εκράτησα αυτόν και δεν αφήκα αυτόν» (Άσμ. γ , 4). Γι’
αυτό είχαν και αυτή την ανεκτίμητη θεία αντάμειψη.
Όρθρου βαθέος, έρχονται στο μνημείο του
Ιησού, φέρουσαι αρώματα και χέουσαι δάκρυα. Αρώματα, για να αλείψουν το νεκρό
σώμα του Κυρίου. Δάκρυα, για να εκφράσουν την θερμή αγάπη προς τον Διδάσκαλο.
Κι’ εκεί, συναντούν λευκοφορεμένο Άγγελο
να τις χαροποιεί με την πιο χαρμόσυνη είδηση ότι Εκείνος που ζητείτε κλαίουσαι,
ο Ιησούς ο Εσταυρωμένος δεν είναι εδώ! Ηγέρθη! Γι’ αυτό μην κλαίτε
και μη φοβείσθε, αλλ’ υπάγετε, είπατε τοις Μαθηταίς αυτού και τω Πέτρω ότι θα
Τον δουν και θα Τον συναντήσουν, όπως τους προείπε, στην Γαλιλαία. ( Μαρκ. στ
,7)
Γεμάτες χαρά έτρεξαν και
ευηγγελίσαντο τοις μαθηταίς το Πάσχα το μυστικόν, όπως ψάλλει
χαρακτηριστικά η υμνολογία μας. Και αξιώθηκαν και οι ίδιες να δουν και να
προσκυνήσουν αναστημένο, Εκείνον που ζητούσαν προηγουμένως να περιποιηθούν ως
νεκρόν.
Χάρισε ανταμοιβή για τον πόθο τους, στις
γυναίκες αυτές ο Θεός, την αξιοζήλευτη ευκαιρία να διορθώσουν της
Εύας το τραγικό σφάλμα. Η πρώτη γυναίκα εκείνη μυροφόρος κήρυξε την αποστασία
και έφερε το θάνατο. Τούτες οι γυναίκες κήρυξαν την ανάσταση και έφεραν τη θεραπεία.
Η ομολογία και η κατάθεση της αναστάσιμης
μαρτυρίας και εμπειρίας τους, στερεώνει οπωσδήποτε και την δική μας
καρδιά στην πίστη της Αναστάσεως του Κυρίου μας, έγινε και στη δική μας
εκ νεκρών ανάσταση, κατά την Δευτέρα Παρουσία Του, γιατί όπως θεόπνευστα γράφει
και ο Απόστολος Παύλος «Χριστός εγερθείς εκ νεκρών, απαρχή των κεκοιμημένων
εγένετο». (Α’Κορ. ιε’, 23) Απαρχή των Κεκοιμημένων, πρώτη συγκομιδή των
πεθαμένων, ο Χριστός, κατόπιν, κατά την παρουσία του, όσοι είναι του Χριστού.
(Α Κορ. ιε , 23).
Όσοι λοιπόν, πιστοί και όσοι ελεύθερα
επιλέξουμε να είμαστε δικοί Του και μαζί Του, σκιρτώντας από δικαιολογημένη και
απερίγραπτη χαρά υμνολογούμε μ’ όλη μας την δύναμη τον αίτιο, τον
μόνο ευλογητό τον υπερένδοξο και αληθινό Θεό μας , που μας χάρισε την περίλαμπρη
αυτή νίκη (Α Κορ. ιε , 57).
Λαχταρούμε να κοινωνήσουμε την σάρκα και το
αίμα Του, για να ζήσουμε μαζί Του στον αιώνα .
Αρνούμαστε το απαξιωτικό του ανθρωπίνου
προσώπου μήνυμα, που κάποιοι, εκτός λογικής και τελείως αδιάτροπα
διακηρύσσουν֗ φάγωμεν και πίωμεν, αύριον γαρ αποθνήσκομεν και
αγωνιζόμαστε να μην αμαρτάνουμε και να συντονίζουμε το νου και την καρδιά μας
μ’ εκείνα των αγίων μυροφόρων γυναικών.
Τέτοιος αφοσιωμένος και αθόρυβος και
σεμνός αγωνιστής υπήρξε και ο Σεβασμιώτατος άγιος προκάτοχός μου και αείμνηστος
ήδη, επί είκοσι επτά και πλέον έτη Ποιμενάρχης μας, κυρός Χρυσόστομος ο Α .
Τον επ’ ελπίδι αναστάσεως ζωής αιωνίου
κοιμηθέντα Γέροντά μας και πατέρα μας ιδιαιτέρως συγκινούσαν τα
άγια αισθήματα των μυροφόρων γυναικών, όπως και των ανδρών εκείνων πούχαν την
τόλμη να κηδεύσουν το σώμα του Κυρίου Ιησού.
Με τις ακοίμητες, πρεσβείες τους ας
αναπαύεται η ψυχή του στην αγκαλιά του Αναστάντος Κυρίου μας και μεις δια
των αγίων του ευχών, με προθυμία και σπουδή και δάκρυα να μην παύσουμε να
ζητούμε , νύχτα και ημέρα, Αυτόν που πρώτος μας αγάπησε, Αυτόν που αξιζει να
λατρεύει η καρδιά μας.
Σας ασπάζομαι εν φιλήματι αγίω αδελφοί και
συλλειτουργοί και τέκνα περιπόθητα. Χαίρετε πάντοτε !
Χριστός Ανέστη! Αληθώς Ανέστη!
Με πατρική αγάπη
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ο Χαλκίδος Χρυσόστομος
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
