Με την ευκαιρία αυτή θέλω να κάνω μια αναφορά στα Φύλλα. Είναι χωριό της Δ.Ε. Ληλαντίων του Δήμου Χαλκιδέων πλούσιο σε ιστορία. Κτισμένο στο Ληλάντιο Πεδίο δίπλα στο Λήλα ποταμό με φυσική ομορφιά, πλούσια βλάστηση και πολλά αξιοθέατα αρχαία μνημεία. Είναι γραφικό χωριό,με στενά δρομάκια,κάτω από το γνωστό σε όλους μας μεσαιωνικό κάστρο,το ΚΑΣΤΕΛΙ που δεσπόζει στη περιοχή με εκπληκτική θέα. Ήταν ο τόπος κατοικίας αλλά και το ορμητήριο του Γενοβέζου ιππότη Λικαρίου, κατά... τον 13ο αιώνα μ. Χ.
Στα ριζά του κάστρου,στο ανατολικό μέρος,υπάρχει ο βυζαντινός ιερός ναός της Παναγίας Ριζοκαστελιώτισσας που κοσμείται με τοιχογραφίες του 17ου αιώνα. Από το 1958 έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο.
Ανατολικά και σε απόσταση 8χλμ σε πευκόφυτη περιοχή με μοναδική διαδρομή βρίσκεται η μονή του Αγίου Γεωργίου ΑΡΜΑ.
Σημαντικότατο βυζαντινό μνημείο.
Πιθανολογείται ότι ιδρύθηκε το 1141 χρονολογία που αριθμητικά αντιστοιχεί στο ΑΡΜΑ. Από το 1921 έχει χαρακτηρισθεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο. Ανακαινίσθηκε την πρώτη δεκαετία του 2000. Την περίοδο της τουρκοκρατίας υπήρξε σημαντικό πνευματικό κέντρο της περιοχής.....
Τα Φύλλα είναι χωριό ηρώων του 1821. Είναι η γενέτειρα του θρυλικού ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη. Το σπίτι του πρόσφατα ανακαινίσθηκε. Εδώ μεγάλωσε μέχρι την ηλικία 17 χρονών,τότε που σκότωσε τον Χασνανταραγα Γκεζαϊρ Μπέη,Τούρκο πασά της περιοχής, και να αναγκασθεί έτσι να φύγει για την Ύδρα, τόπο καταγωγής της μητέρας του. Το πραγματικό του επίθετο ήταν Βώκος,γιος του Δημητρίου Βώκου.
Για το παρώνυμο Μιαούλης υπάρχουν δύο εκδοχές. Η μία ότι του το κόλλησαν οι ναύτες του όταν τους έδινε τη διαταγή“ Μια ούλοι” για να κωπηλατούν ταυτόχρονα.
Η δεύτερη από ένα τούρκικο μπρίκι που αγόρασε με την ονομασία Μιαούλ.
Από τα εφηβικά του χρόνια ασχολήθηκε με τις ναυτιλιακές επιχειρήσεις. Ήταν από τους πιο ονομαστούς κουρσάρους. Δημιούργησε σεβαστή παρουσία.
Με την κήρυξη της επανάστασης στην Ύδρα στις 28 Απριλίου 1821 μαζί με άλλους Υδραίους ,διέθεσε τα πλοία του για τον ναυτικό αγώνα. Ανέλαβε ναύαρχος του Υδραϊκού στόλου πετυχαίνοντας μια σειρά από νίκες έναντι του τουρκικού στόλου στην Πύλο,στο λιμάνι της Πάτρας, στο Αρτεμίσιο τους Ωρεούς. Καταναυμάχησε τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο στο Γέροντα.
Στη Μεθώνη αιφνιδίασε τον Αιγυπτιακό στόλο του Ιμπραήμ προκαλώντας του μεγάλες καταστροφές καθυστερώντας τον σημαντικά. Ήταν επιτυχία που αναπτέρωσε το ηθικό των Ελλήνων.
Σημαντική ήταν η προσφορά του στην ενίσχυση της άμυνας του Μεσολογγίου. Ο Μιαούλης κατά την πρώτη πολιορκία κατάφερνε συνεχώς να διασπά τον ναυτικό αποκλεισμό.
Τον Ιανουάριο του 1826 βρέθηκε στην πόλη την οποία ανεφοδίασε. Ήταν όμως τότε που ανέφερε " λογαριάστε ως χαμένο το Μεσολόγγι". Ακολούθησε στις 10 Απριλίου1826 η ηρωική έξοδος του Μεσολογγίου.
Το 1827 και με αφορμή την επικείμενη αντικατάστασή του από τον Άγγλο ναύαρχο Κόχραν,υπέβαλε την παραίτησή του από την αρχηγία του στόλου.
Με την έλευση του Καποδίστρια ανέλαβε για δεύτερη φορά την αρχηγία του Ελληνικού στόλου,συνεισφέροντας σημαντικά στην πάταξη της πειρατείας στο Αιγαίο. Ήρθε σε ρήξη όμως με τον Καποδίστρια. Παραιτήθηκε και προσχώρησε στην αντιπολίτευση διαμαρτυρόμενος για την πολιτική του απέναντι στους Υδραίους πλοιοκτήτες και την εναντίωσή του με τον Αλεξ.Μαυροκορδάτο, Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη,Λάζαρο Κουντουριώτη. Ήταν τότε που προέβη σε πράξεις που δεν άρμοζαν, οι οποίες όμως ήταν ελάχιστες μπροστά στην μεγάλη του προσφορά στην πατρίδα. Και βεβαίως υπήρξε μεταμέλεια του Μιαούλη.
Το 1832 ο Μιαούλης θα εγκατασταθεί στο Ναύπλιο και θα του προταθεί η θέση του στόλαρχου,την οποία αρνείται.
Επιλέχθηκε ως ένας από τους Έλληνες που θα παρέδιδαν το στέμμα στο νεαρό τότε Όθωνα.
Διορίσθηκε το 1833 γενικός επιθεωρητής στόλου και σύμβουλος επικρατείας.
Υπήρξε ο γενάρχης των Μιαούληδων,πολλά μέλη της οικογένειας διετέλεσαν Αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού και πολιτικοί, με σημαντικότερο το γιο του, Αθανάσιο Μιαούλη που διετέλεσε πρωθυπουργός του Ελληνικού κράτους.
Παντρεύτηκε τρεις φορές και απέκτησε απ το πρώτο γάμο του επτά παιδιά.
Πέθανε από φυματίωση στις 11 Ιουνίου 1835. Ενταφιάστηκε σε ακτή του Πειραιά,κατά την παράδοση δίπλα στο τάφο του Θεμιστοκλή. Η ακτή από τότε λέγεται Ακτή Μιαούλη.
Το 1952 τα οστά του μεταφέρθηκαν στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων και το 1986 στην Ύδρα.
Η ταριχευμένη καρδιά του τοποθετήθηκε σε ειδική αργυρή λήκυθο η οποία φυλάσσεται στο μουσείο της Ύδρας.
Νεόφυτος ο Καρύστου
Ο Νεόφυτος, κατά κόσμον Νικόλαος Αδάμ,γεννήθηκε στα Φύλλα το 1790.
Τα πρώτα γράμματα διδάχτηκε στη γενέτειρά του και στη συνέχεια στη Χαλκίδα.
Αφού χειροτονήθηκε διάκονος σε ηλικία 19 ετών,ακολούθησε τον μητροπολίτη Ιερόθεο στα Ιωάννινα,όπου συμπλήρωσε τις σπουδές του. Εκεί ήρθε σε επαφή με τον μητροπολίτη Άρτης Πορφύριο και εργάσθηκε ως πρωτοσύγκελος στη μητρόπολη.
Το 1813 εξελέγη επίσκοπος Μελιτουπόλεως και από το1817 μετατέθηκε στην επισκοπή Καρύστου.
Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία στις19 Φεβρουαρίου 1820.
Συμμετείχε στην Επανάσταση αρχικά ως επικεφαλής ένοπλων σωμάτων στην πολιορκία της Καρύστου. Πολέμησε μαζί με τον Αγγελή Γοβιό και Νικόλαο Κριεζώτη. Κατατάχτηκε ανάμεσα στις αγωνιζόμενες μορφές των κληρικών του '21. Χαρακτηρίστηκε πρόμαχος της πίστεως και οπλίτης της πατρίδος.
Τον Σεπτέμβριο του 1823 διορίστηκε από το Εκτελεστικό σώμα Έξαρχος των Νήσων του Αιγαίου Πελάγους και Σποράδων και ένα χρόνο αργότερα εξελέγη παραστάτης Ευρίπου στο Γ΄ Βουλευτικό (1824). Το 1827 συμμετείχε ως πληρεξούσιος Ευρίπου στη Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας, ενώ προηγουμένως είχε λάβει μέρος στη Συνέλευση της Αίγινας. Μετά τη λήξη των εργασιών της Εθνοσυνέλευσης, από το Σεπτέμβριο του 1827, διετέλεσε μέλος της Βουλής έως την αυτοδιάλυσή της τον Ιανουάριο του 1828.
Μετά την άφιξη του Ιωάννη Καποδίστρια διορίστηκε Τοποτηρητής της επισκοπής Κυκλάδων και από το 1833 επίσκοπος Φωκίδας (1833) και στη συνέχεια, από το 1841, επίσκοπος Καρύστου, ενώ διετέλεσε πρώτος πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδας (1842-1850).
Απεβίωσε πάμπτωχος στη Χαλκίδα στις 11 Απριλίου 1851.
Εμείς οι τοπικοί,ο Δήμος Χαλκιδέων και η Ιερά Μητρόπολις Χαλκίδος,Ιστιαίας και Β. Σποράδων,τιμούμε κάθε χρόνο τον ναύαρχο Ανδρέα Μιαούλη και τον μακαριστό αρχιερέα Νεόφυτο Αδάμ. Διοργανώνονται εορταστικές εκδηλώσεις τα Μιαούλια,στις οποίες συμμετέχει και το πολεμικό μας ναυτικό.
Στα Φύλλα από το έτος 2007 αντιπροσωπεία από κατοίκους των Φύλλων και όχι μόνο συμμετέχει στις εορταστικές εκδηλώσεις της εξόδου στην Ιερά πόλη του Μεσολογγίου.
Ο Δήμος Μεσολογγίου σε ένδειξη τιμής και ευγνωμοσύνης για την προσφορά του Ανδρέα Μιαούλη στον αγώνα ,αλλά και της αναγνώρισης των Φύλλων ως γενέτειράς του,έχει αναρτήσει το λάβαρο του ναυάρχου στο ιστορικό Δημαρχείο της πόλης.
Σημειωτέον ότι έχει γίνει αδελφοποίηση της Ιεράς πόλης Μεσολογγίου με τα Φύλλα.
Η Ιερά Μητρόπολις Χαλκίδος κατ΄ έτος τελεί μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του Νεόφυτου Αδάμ, χοροστατούντος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη μας
κ.κ. Χρυσόστομου. Επίσης κατατίθεται στεφάνι στην προτομή του.
Ολοκληρώνοντας αυτή την μικρή αναφορά για τους δύο τοπικούς μας ήρωες,θα προσθέσω ότι εμείς οι νεώτεροι,ως ελεύθεροι Έλληνες,έχουμε χρέος και οφείλουμε να γνωρίζουμε την ιστορία μας να τιμούμε και να παραδειγματιζόμαστε από τις διαχρονικά ηρωικές μορφές του έθνους που είχαν για σημαία τους το αρχαίο ρητό του Σωκράτη " μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιότερο εστί η πατρίς και σεμνότερο και αγιότερο".
Τελειώνοντας σας εύχομαι για τη διπλή μας εορτή, χρόνια πολλά.
Χρόνια πολλά Ελλάδα.
