Πέμπτη 7 Μαΐου 2020

Νικολέτα Πολυχρονου

Φίλε μου Manolis Vettas είναι μεγάλη μου χαρά που την σκυτάλη την αφήνω σε εσένα... Είναι πολύ δύσκολο για εμένα να αφήνω ένα σύλλογό που λάτρεψα πραγματικά μετά απο δέκα χρόνια... Η υγεία και πόλεμος όμως που αντιμετώπισα με έκαναν να φύγω... μου είπες πως φοβάσαι γιατί τον πήχη που έφτιαξα είναι πολύ ψιλά... και είναι αλήθεια αυτό... πήρα ένα σπιτάκι και με τρελή αγάπη το έκανα.....
ουρανοξύστη χωρίς λεφτά.. μόνο με τρελή αγάπη και λατρεία για αυτό που έκανα... με πονάει.. ναι... γιατί είναι δύσκολο να αφήσεις ότι λατρεύεις... θα ακούσεις λόγια πολλά....όμορφα...που θα λάμπουν....όμως εσύ θα πρέπει να προσέξεις γιατί αυτά τα έλεγαν και σε εμένα πριν 10 χρόνια... είδα όλα τα όμορφα σχόλια που έγιναν στις αναρτήσεις σου για εσένα και για εμένα... οπως και στις αναρτήσεις μου για εμένα και για εσένα.
 απο όλους αυτούς που σου έγραψαν θέλω να κρατήσεις... τα συγχαρητήρια όλων... την αγάπη του Δημήτρη και του Κώστα απο την ομάδα.... Και απο όσους έχουν να κάνουν με τον σύλλογό τον μόνο που θα κρατήσεις θα είναι τα καλά λόγια και την βοήθεια του Σωτήριος Καρκαντελίδης ... τίποτε άλλο όμως... Είμαι δίπλα σου... ήμαστε ένα όπως σου έδωσα τον λόγο μου.... και ο λόγος ο δικός μου είναι συμβόλαιο.... με τίποτα δεν θα σε αφήσω να τσαλακωθεις... Θα σε κάνω να ανέβεις πολύ πιο ψηλά από εμένα.... Αλλά θα πρέπει να προσέξεις ποιους θα ακούς... δεν θα ήθελα με τίποτα ο αδερφός μου να φτάσει στο σημείο που έφτασα εγώ με κάτι ανθρωπάκια.... Καλή επιτυχία αδερφέ..... που είμαι σίγουρη πως θα την έχεις.... Γιατί δεν θα αφήσω εγώ να πάει κάτι στραβά... σου το υπόσχομαι...