Με αφορμή την αποχώρηση του Αλέξανδρου Τζιόλη από την ενεργό δράση, κατόπιν προσωπικής του ανακοίνωσης στις 23 Μαΐου, ξεχωρίσαμε και θυμόμαστε μαζί του έξι (από τους 75) αγώνες που σημάδεψαν την πορεία του στην Εθνική Ομάδα, την οποία τίμησε παίζοντας σε EURO, σε Μουντιάλ και φορώντας το περιβραχιόνιο....
Γιατί έξι αγώνες; Αν και τα ευκόλως εννοούμενα συνήθως παραλείπονται, διότι αυτός ο αριθμός ήταν το σήμα κατατεθέν της καριέρας του στην πλάτη της γαλανόλευκης φανέλας του.
#1 Ελλάδα-Νότια Κορέα 1-1
Πότε: 21 Ιανουαρίου 2006...
Πού: Ριάντ, Σαουδική Αραβία
Γιατί: Το ντεμπούτο του
Θυμάμαι… Ήμουν ενθουσιασμένος που θα έπαιζα για πρώτη φορά στην Εθνική Ανδρών, αλλά τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως τα περίμενα. Μπήκα στη θέση του Θοδωρή Ζαγοράκη στο ημίχρονο, ωστόσο σχεδόν μισή ώρα μετά χτύπησα στο κεφάλι και αντικαταστάθηκα. Δυστυχώς δεν ήμουν σε θέση να παίξω ούτε στο αμέσως επόμενο φιλικό ύστερα από λίγες ημέρες και εν τέλει δεν χάρηκα ολοκληρωτικά το πρώτο μου παιχνίδι.
#2 Ελλάδα-Ισπανία 1-2
Πότε: 18 Ιουνίου 2008
Πού: Ζάλτσμπουργκ, Αυστρία
Γιατί: Η πρώτη τελική φάση
Θυμάμαι… Ήταν το τελευταίο παιχνίδι μας στη φάση των ομίλων και στη διοργάνωση του EURO 2008, καθώς δεν υπήρχαν βαθμολογικές ελπίδες πρόκρισης. Είχαμε προηγηθεί στο σκορ προς το τέλος του πρώτου ημιχρόνου, αλλά τελικά δεν το κρατήσαμε και ηττηθήκαμε από τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης. Ήταν μια «δυνατή» εμπειρία, πάντως. Είναι μοναδικό το συναίσθημα να συμμετέχεις σε τελική φάση και να είσαι κομμάτι μιας αθλητικής γιορτής.
#3 Ελλάδα-Νιγηρία 2-1
Πότε: 17 Ιουνίου 2010
Πού: Μπλούμφοντεϊν, Νότια Αφρική
Γιατί: Πρώτη μουντιαλική νίκη
Θυμάμαι… Όλο το ματς! Τα συναισθήματα που νιώσαμε, τη διακύμανση και την ανατροπή στο σκορ με τα γκολ του Σαλπιγγίδη και του Τοροσίδη. Ήταν μια ιστορική μέρα για το ελληνικό ποδόσφαιρο, μια ιστορική νίκη. Η πρώτη σε Παγκόσμιο Κύπελλο! Από τις πιο σημαδιακές στιγμές -γεμάτη χαρά- στην πορεία μου με την Εθνική Ομάδα όλα αυτά τα χρόνια που αγωνίστηκα.
#4 Ελλάδα-Λετονία 1-0
Πότε: 8 Οκτωβρίου 2010
Πού: Γήπεδο «Γ. Καραϊσκάκης»
Γιατί: Ο μοναδικός σοβαρός τραυματισμός
Θυμάμαι… τον πόνο! Ήταν αφόρητος! Τραυματίστηκα προς το τέλος του αγώνα, στη διάρκεια των καθυστερήσεών του, ο οποίος είχε σχεδόν κριθεί. Ύστερα από λίγες ημέρες χειρουργήθηκα και έπαιξα ξανά έπειτα από 6-7 μήνες στην Πριμέρα με την Σανταντέρ. Υπάρχουν, δυστυχώς, κι αυτές οι στιγμές στον επαγγελματικό αθλητισμό, οι οποίες σε καταβάλλουν ψυχολογικά ως παίκτη, όμως στην ουσία σε ωριμάζουν ως άνθρωπο.
#5 Εκουαδόρ-Ελλάδα 1-1
Πότε: 8 Ιουνίου 2011
Πού: Νέα Υόρκη, Η.Π.Α.
Γιατί: Το πρώτο γκολ
Θυμάμαι… είχαμε παίξει πολύ καλά, παρά τη χρονική συγκυρία: ήταν τέλος της σεζόν, λίγες ημέρες πριν είχαμε δώσει ένα ματς για τα προκριματικά του EURO 2012 και μετά την επιστροφή από τη Νέα Υόρκη θα πηγαίναμε διακοπές! Δείξαμε αγωνιστική πειθαρχία και χαρακτήρα και σε ό,τι αφορά το πρώτο μου γκολ με την Εθνική έκανε ακόμα καλύτερη την επιστροφή μου μετά την απουσία εξαιτίας του τραυματισμού.
#6 Φινλανδία-Ελλάδα 2-0
Πότε: 15 Οκτωβρίου 2018
Πού: Τάμπερε, Φινλανδία
Γιατί: Το μεγάλο φινάλε
Θυμάμαι… ένιωσα πως έκλεινε ο κύκλος. Μετά τη λήξη του παιχνιδιού, σκεφτόμουν στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι αγωνίστηκα για τελευταία φορά στην Εθνική -και όπως αποδείχτηκε οι υποψίες μου ήταν βάσιμες. Έπαιξα για τελευταία φορά και έτυχε να φορέσω το περιβραχιόνιο σ’ εκείνο το παιχνίδι, κλείνοντας μια πορεία 12 ετών με EURO, Μουντιάλ και πολλές αγωνιστικές επιτυχίες. Αξέχαστες!
