Χάρη στο τείχος και στη συνολική μεταναστευτική μας πολιτική λιγότεροι παράτυποι μετανάστες έρχονται στην Ελλάδα, δηλαδή στην Ευρώπη. Αν κοιτάξετε τους απόλυτους αριθμούς, υπάρχουν αποδείξεις γι’ αυτό που λέω. Το 2015, το 75% παράνομων εισόδων μεταναστών στην Ευρώπη έγιναν μέσω της Ελλάδας. Τώρα είναι λιγότερο από 10%.
Πιστεύω ότι υπάρχει μια γενική σύγχυση σε ευρωπαϊκό επίπεδο ως προς το τι ακριβώς μπορεί να χρηματοδοτηθεί με ευρωπαϊκά κονδύλια. Για παράδειγμα, αυτή τη στιγμή, μπορούμε να χρηματοδοτήσουμε τεχνολογικά εργαλεία που πλαισιώνουν το τείχος, δεν.... μπορούμε να χρηματοδοτήσουμε το ίδιο το τείχος. Ανεξάρτητα από το τι θα κάνει ή δεν θα κάνει η Ευρώπη, έχω πει δημοσίως ότι θα χτίσουμε τον δικό μας φράχτη, ακόμη και αν πρέπει να χρηματοδοτηθεί από τον Έλληνα φορολογούμενο.
Σε τελική ανάλυση, χρειαζόμαστε περισσότερα χρήματα για τη μετανάστευση και χρειαζόμαστε περισσότερα χρήματα για τη στήριξη των κρατών πρώτης γραμμής. Επομένως, είναι πολύ άδικο, από τη μία πλευρά, να ζητάμε από την Ελλάδα να αναλάβει το δύσκολο έργο της προστασίας των εξωτερικών συνόρων και στη συνέχεια να κατηγορούμε την Ελλάδα όταν κάνει τη δουλειά για λογαριασμό άλλων.
Επαναλαμβάνω όμως: ένα εμπόδιο, ένας φράχτης, ένα τείχος δεν πρόκειται να λύσει το πρόβλημα από μόνο του. Χρειαζόμαστε μια ολοκληρωμένη μεταναστευτική πολιτική η οποία θα περιλαμβάνει το πώς διαχειριζόμαστε τις δευτερογενείς ροές, έναν δίκαιο επιμερισμό των βαρών όσον αφορά εκείνους που έχουμε δεχτεί ως πρόσφυγες, τι κάνουμε με τις επιστροφές Αυτό είναι απολύτως κρίσιμο. Όσοι δεν δικαιούνται καθεστώς πρόσφυγα πρέπει να επιστρέψουν στις χώρες καταγωγής τους.
Τι κάνουμε για τη νόμιμη μετανάστευση και πώς ανοίγουμε νόμιμες οδούς μετανάστευσης; Κάποτε, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, χρησιμοποίησα μια φράση ενός συναδέλφου σας, ενός Αμερικανού δημοσιογράφου, του Thomas Friedman, αρθρογράφου των «New York Times», που είχε πει: αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένα μεγάλο τείχος με μια μεγάλη πόρτα. Το μεγάλο τείχος είναι για να διασφαλιστεί η προστασία των συνόρων και η μεγάλη πόρτα είναι μια γενναιόδωρη πολιτική για την υποδοχή προσφύγων αλλά και τη νόμιμη είσοδο οικονομικών μεταναστών -διότι χρειαζόμαστε ανθρώπινο δυναμικό για να στηρίξουμε την οικονομική μας ανάπτυξη- στην ευρωπαϊκή μας οικογένεια.
Αλλά, θα το ξαναπώ, εν τέλει έχω την υποχρέωση έναντι των πολιτών να προστατεύσω την επικράτειά μας και να διασφαλίσω ότι δεν θα υπάρξει ποτέ επιστροφή σε μία κατάσταση όπου ο καθένας θα μπορούσε να εισέλθει χωρίς ίχνος σεβασμού στους κανόνες της χώρας μου. Αυτό είναι που λέω. Θα πιέσω την Ευρωπαϊκή Ένωση για τη μέγιστη δυνατή υποστήριξη. Εάν αυτό δεν είναι δυνατό, θα κατασκευάσουμε τον φράχτη με εθνικούς πόρους. Είναι ακριβό, αλλά είναι απολύτως εφικτό για μια χώρα όπως η Ελλάδα.
