Η απάντηση σ΄ αυτό το ερώτημα είναι πάρα πολύ απλή.
"Έπαιξε" όπως έπρεπε εκτός αγωνιστικού χώρου και κέρδισε.
- Στο θέμα του προπονητή, στήριξε τον κ. Δημήτρη Βαλκάνο, ο οποίος είναι νέος, είναι φιλόδοξος, είναι φίλος εκτός γηπέδου με τους ποδοσφαιριστές και πάνω απ΄ όλα είναι ΕΡΕΤΡΙΑ, όχι για τον μισθό, αλλά για την ομάδα. Σειρήνες υπήρξαν και τ΄ αυτιά του προέδρου βούιζαν από τις φωνές τα δύο τελευταία χρόνια, που του έλεγαν ν΄ αλλάξει προπονητή, αλλά ο κ. Κοντσιλίδης δεν παρασύρθηκε και έδωσε την ευκαιρία στον κ. Βαλκάνο να δείξει πως άξιζε να είναι προπονητής της ΕΡΕΤΡΙΑΣ και αυτός το απέδειξε.
- Στο θέμα του ρόστερ, η διοίκηση και ο προπονητής....
στήριξαν τα παιδιά της Ερέτριας, εμπιστεύθηκαν ποδοσφαιριστές οι οποίοι θα έπαιζαν για την φανέλα και με 3 - 4 καλές προσθήκες δημιούργησαν ένα καλό σύνολο το οποίο οδήγησε την ομάδα σε μια απίστευτη πορεία. Όλο αυτό το διάστημα ακούσαμε πολλά, για απειρία και άλλα σχετικά, αλλά ούτε ένας ποδοσφαιριστής δεν θα είχε θέση στην ομάδα, αν τολμούσε να πει, πως αν δεν με βάλει ο προπονητής εγώ θα φύγω, κάτι που συνέβαινε σε άλλες ομάδες με πολλά κιλά εμπειρία και με τουλάχιστον διπλάσιο μπάτζετ.
-- Η ομάδα της ΕΡΕΤΡΙΑΣ δεν επέτρεψε σε κανέναν να βάλει το ΕΓΩ του πάνω από την ομάδα. Ομηρικές μάχες έχουν δοθεί σε όλη την διάρκεια του πρωταθλήματος, ώστε αυτό το ΕΓΩ, να μην βρει χώρο στην ομάδα και μάλιστα σε κάποια στιγμή, έγινε το έλα να δεις, μέχρι που όλοι κατάλαβαν πως μόνο ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ θα πετύχουν τον στόχο.
Φίλες και φίλοι αναγνώστες, η ομάδα της ΕΡΕΤΡΙΑΣ κατακτά το πρωτάθλημα, γιατί η διοίκηση, ο προπονητής και οι ποδοσφαιριστές, είχαν στεγανά, είχαν αυτιά και ήταν ομάδα.