ΕΝΩΣΗ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΛΛΗΛΛΩΝ ΧΑΛΚΙΔΑΣ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΕΤΑΛΛΟΥ ΕΥΒΟΙΑΣ
ΕΝΩΣΗ ΤΕΧΝΙΤΩΝ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΕΥΒΟΙΑΣ
ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΙΚΑ
ΟΜΑΔΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΧΑΛΚΙΔΑΣ
Με μεγάλη συμμετοχή εργαζομένων, νεολαίας, συνταξιούχων, μεταναστών, πραγματοποιήθηκε η πρωτομαγιάτικη απεργιακή συγκέντρωση των συνδικάτων στην παραλία της Χαλκίδας. Την ομιλία απεύθηνε ο Σπύρος Λοξός πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Νηρέα. Αναφέρθηκε στην ουσία της Εργατικής Πρωτομαγιάς, σαν μέρα συνδεδεμένη με τους αγώνες....
και τις θυσίες της Εργατικής Τάξης αλλά και τις μεγάλες κατακτήσεις όπως το 8ωρο. Από όλα αυτά πρέπει να βγουν συμπεράσματα για το σήμερα, αλλά και να αποτελέσουν παράδειγμα για τη συνέχιση της πάλης.
Στην ομιλία έγινε λόγος για τις εξελίξεις στη ΓΣΕΕ και τη διαπάλη στο συνδικαλιστικό κίνημα. Έγινε αναφορά για την εκτεταμένη νοθεία και την παρουσία εργοδοτών στο συνέδριο της ΓΣΕΕ, που στόχο έχει να δέσει το συνδικαλιστικό κίνημα με τους στόχους του κεφαλαίου. παράλληλα καταδικάστηκε η προσπάθεια να ενοχοποιηθεί η προσπάθεια των ταξικών δυνάμεων να πεταχτούν οι νόθοι και οι εργοδότες έξω από τα συνδικάτα, αλλά και συνολικά το να μπουν όλοι οι συνδικαλιστές στο ίδιο τσουβάλι, γιατί δήθεν τσακώνονται για τις καρέκλες, έτσι ώστε να απομακρύνουν τους εργάτες από τα συνδικάτα. Η ουσία του ζητήματος είναι η κατεύθυνση του συνδικαλιστικού κινήματος, καθώς οι συγκεκριμένες δυνάμεις υιοθετούν την κυβερνητική γραμμή. Καλοδέχονται τα ψίχουλα σαν θετικό μέτρο. Εναποθέτουν τις ελπίδες της εργατικής τάξης στην ανάπτυξη που έρχεται και όχι στους αγώνες. Καλούν τους εργάτες να συμβιβαστούν με τα ψίχουλα, την ώρα που αυτοί ακόμα και τα συνέδρια της ΓΣΕΕ τα διοργανώνουν σε πεντάστερα ξενοδοχεία. Ωραιοποιούν την ΕΕ και αποδέχονται πως υπάρχουν προοδευτικές δυνάμεις στο εσωτερικό της.
Στον αντίποδα έγινε αναφορά στη δράση των ταξικών δυνάμεων που μπήκαν μπροστά στη μάχη για καλύτερες συνθήκες δουλειάς, οργάνωσαν αγώνες ενάντια στην επίθεση της εργοδοσίας, συνέβαλαν στην οργάνωση εργατών στα σωματεία. Αποκάλυψαν τα αίτια της κρίσης στην ίδια τη λειτουργία του καπιταλιστικού συστήματος, αλλά και φώτισαν τη διέξοδο στη μάχη για τις ανάγκες των εργαζομένων, στην κατεύθυνση της απαλλαγής τους από τους εκμεταλλευτές τους.
Ιδιαίτερα τονίστηκε πως μπροστά στα επικίνδυνα σχέδια της κυβέρνησης και των αστικών κομμάτων, για μεγαλύτερη εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, που οι λαοί θα τους πληρώσουν με αίμα, είναι ζωτικής σημασίας, το ξεκαθάρισμα τους συνδικαλιστικού κινήματος από τις συμβιβασμένες δυνάμεις, αλλά και να δεχθούν ισχυρό πλήγμα οι πολιτικές δυνάμεις που τα προωθούν. Είναι ανάγκη περισσότερο από ποτέ η θυσίες των εργατών από το Σικάγο ως σήμερα, να βρουν δικαίωση στη συνέχιση του αγώνα μέχρι την τελική νίκη, για ένα κόσμο χωρίς φτώχεια, πολέμους, εκμετάλλευση.
