Απο τις μεγάλες "πληγές" του ποδοσφαίρου μας κατά την άποψη μου είναι οι προπονητές.
Ο ρόλος του προπονητή είναι πολυδιάστατος, έχει να κάνει πολλά πράγματα σε μια ομάδα εκτός απο το να είναι τεχνικός, είναι ο επικεφαλής της ομάδας, απο αυτόν εξαρτάται πολύ μια ομάδα πως θα λειτουργεί...
Πολύ σημαντικός για τον ποδοσφαιριστή....
Πρέπει να έχει υποστηρικτική συμπεριφορά στα δύσκολα, πρέπει να βρίσκεται κοντά στον ποδοσφαιριστή να βρίσκει τη λύση για την κακή εμφάνιση ώστε να μην επαναληφθεί...
Τι πραγματικά όμως συμβαίνει στο μαγικό κόσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου;;
Η απάντηση ειναι απλή, στο ποδόσφαιρο μας, ανάλογα το αποτέλεσμα υπάρχει και η ανάλογη συμπεριφορά προς τους ποδοσφαιριστές... είδα, έζησα, γνώρισα παρα πολλά τέτοια φαινόμενα ....προπονητές που δεν κατάλαβαν ποτέ ποιός είναι ο ρόλος τους
Τα παραδείγματα πολλά, οι εξαιρέσεις ελάχιστες ...λές και όλοι φορούσαν το ίδιο κοστούμι, στις νίκες ευδιάθετοι και ύμνους για τους παίκτες για την... ομαδάρα τους..
Στά δύσκολα στις ήττες άστα να πάνε...
Νομίζουν ότι με την επικριτική κ απορριπτική συμπεριφορά τους με την λεκτική "κακοποίηση" προς τους ποδοσφαιριστές θα κρύψουν την προπονητική τους γύμνια...
Κατά την άποψη μου αυτή η στάση τους δηλώνει την ανικανότητα τους να συναισθανθούν τον ποδοσφαιριστή....
Ο ρόλος τους στη διαχείριση δύσκολων καταστάσεων είναι τραγικός....αυτο που τους ενδιαφέρει τους περισσότερους είναι πως θα κλείσουν ένα μήνα παραπάνω για να πάρουν άλλο ενα μισθό να λένε ότι ειναι προπονητές...οτι δουλεύουν...αλλά στην πραγματικότητα ποιόν δουλευουν;;;
Δεν μπορεί να υπάρχει επόμενη μέρα στο ποδόσφαιρο μας αν δεν υπάρχει παιδεία στο χώρο των προπονητών...
Αλλά που θα διδαχθεί η παιδεία;;
Σίγουρα όχι στις δεκαπέντε μέρες στις σχολές .....αλήθεια πως προλαβαίνουν να μάθουν την επιστήμη ποδόσφαιρο σε τόσες λίγες ημέρες;; πως λειτουργεί το σύστημα;;
Δυστυχώς, ο γνωστός του γνωστού στη χώρα μας οι λεγόμενες δημόσιες σχέσεις, τα κονέ...
Γιατί να ασχοληθεί ό αλλος με την προπονητική, με την εξέλιξη του...
όταν η πόρτα ειναι ανοικτή ....εχουν φροντίσει τα φιλαράκια του να τον "βαπτίσουν" προπονητή να του δώσουν την ομάδα...να του δώσουν μεροκάματο...
Οι "παράγοντες", οι παίκτες, οι δημοσιογράφοι, οι χορηγοί, οι μανατζαραίοι σπρώχνουν τους κολλητούς για τη θέση του "δασκάλου" τις περισσότερες φορές για δικό τους όφελος....
Οταν ξεκινά ο πόλεμος όμως τι γίνετε;;
Ο ποδοσφαιριστής είναι ενας απλός στρατιώτης και πρέπει να πειστεί απο τον στρατηγό ότι πρέπει να μπεί στη μάχη...
Αν δεν τον πείσει ο στρατηγός πως θα μπεί να πολεμήσει;; πώς θα δώσει μάχες;;;
Ο προπονητής είναι σαν τον δάσκαλο πρέπει να προετοιμάσει να διδάξει...
Τα μυστικά του αθλήματος την σωστή αθλητική συμπεριφορά....
άραγε τα γνωρίζουν;; τους ενδιαφέρει να τα διδάξουν στους αθλητές;;;
Πολύ σημαντικός ο ρόλος του προπονητή για τους αθλητές είναι αυτός που ορίζει τους κανόνες στην "κοινωνία" του αθλητισμού...
Εχει άραγε κατανοήσει την προσωπικότητα του ποδοσφαιριστή του;; έχει μάθει να επικοινωνεί;; ξέρετε οχι την επικοινωνία την τηλεφωνική για να μάθει τι γίνετε στα αποδυτήρια....ποιός δεν ειναι "καλό" παιδί ποιός χαλάει τα αποδυτήρια,
ποιός δεν ειναι "δικός" τους...
αυτό λέγεται ρουφιανιά...
Εχει κατανοήσει την προσωπικότητα του κάθε ποδοσφαιριστή, ώστε να επηρεάσει την συμπεριφόρα του για να τον κάνει καλύτερο;;;
Είναι παιδαγωγός στα νέα παιδιά;;
Εχει βάλει κανόνες μέσα στην ομάδα σαν επικεφαλής που είναι και με ποιόν τρόπο αυτούς τους κανόνες τους εμπέδωσαν οι ποδοσφαιριστές;;;
Ο στρατιώτης αν δεν πιστευει κ δεν βλέπει οτι η συμπεριφορά του στρατηγού δεν είναι αρμόζουσα, τότε ο ίδιος δεν μπορεί να πιστέψει στον στρατηγό για να πολεμήσει στην μάχη...είναι ήδη ηττημένος...
Ο ποδοσφαιριστής, που θα διδαχθεί την θεμιτή συμπεριφορά απο τον προπονητή του θα παίξει για δυο στον αγώνα-μάχη, κυρίωςγια τον εαυτό του αλλά και για τον δάσκαλο του τον καθοδηγητή του ....γιατι γνωρίζει οτι ηταν δίπλα του στα δύσκολα στα λάθη του στις ήττες.... τον βοήθησε να εξελιχθεί, ήταν το στήριγμα του, ήταν εκει όταν τον χρειαζόταν....τον ένιωθε κοντά του...
Ορισμένοι δυστυχώς, νομίζουν ότι αν ειρωνευτούν, φωνάξουν, υποτιμήσουν τον ποδοσφαιριστή, θα δείξουν την ισχύ τους, πόσο "δυνατοί" είναι απέναντι στο ποδοσφαιριστή και στην ομάδα...
Το μόνο που καταφέρνουν να κάνουν ειναι να "χάσουν" ψυχικά τον παίκτη...ο παίκτης κατα την διάρκεια του αγώνα θα κινείται μέσα στο γήπεδο μόνο με το σώμα του και όχι με την ψυχή του...Αν θες να ξεχωρίζεις και να μην κάνεις τον προπονητή απο τα βιβλία και απο τις προπονησεις που αντιγράφεις απο καταξιωμένους πραγματικούς προπονητές μάθε πρώτα ότι, πρέπει να μάθεις να μπαίνεις μπροστά, να προστατεύεις, να εμπνέεις τους αθλητές να βοηθάς την εξέλιξη τους και της ομάδας....οι κανονικοί προπονητές δεν χρησιμοποιούν λεκτική βία, δεν κοροιδεύουν, δεν ειρωνεύονται,δεν υποτιμούν αλλά σέβονται τους ποδοσφαιριστές και την προσπάθεια τους και τους το δείχνουν καθημερινά στο γήπεδο....
Δεν χρειάζονται ούτε οι σχηματισμοί,ούτε οι μεταβάσεις ούτε η κυκλοφορία της μπάλας αν πρώτα δεν έχεις γίνεις παιδαγωγός για τον ποδοσφαιριστή....μάθε πρώτα να έχεις παιδεία κ μετά προσπάθησε να μιμιθείς τους καταξιωμένους προπονητές του ποδοσφαίρου....
Κλείνοντας, αυτό που μου έχει κάνει την χειρότερη εντύπωση στο χώρο των προπονητών είναι ότι δεν υπάρχει καμιά αλληλεγγύη μεταξύ τους ....είπαμε πρέπει πρώτα να υπάρχει παιδεία, απο εκεί ξεκινούν τα πάντα...., δυστυχώς στο ποδόσφαιρο μας υπάρχει μεγάλη έλλειψη παιδείας σε όλα τα επίπεδα εδώ και πάρα πολλά χρόνια....
