Παρακολουθώντας εδώ και μέρες τη θεματολογία των δελτίων ειδήσεων και των ειδησεογραφικών εκπομπών, διαπιστώνω με θλίψη τη μηδενική αναφορά στο μείζονος σημασίας θέμα της απογραφής του πληθυσμού. Μια απογραφή που διενεργείται στην χειρότερη χρονικά περίοδο. Χειμώνα, με δύσκολες καιρικές συνθήκες και μικρή διάρκεια ημέρας και βέβαια σε συνθήκες αυξημένου κινδύνου για τον κορονοίό. Με τους πολίτες να έχουν λογικές απορίες και δικαιολογημένη ανησυχία για κάθε έναν που χτυπά την πόρτα τους. Με πολλούς επίσης αγανακτισμένους και εξοντωμένους ψυχικά και οικονομικά, που δυστυχώς βλέπουν τη μη απογραφή τους ως μέσο διαμαρτυρίας. Και κανείς ...από αυτούς δε βλέπει "το δάσος". Δεν το βλέπει γιατί δεν έχουν φροντίσει να του το δείξουν. Δεν έχει προβληθεί η σπουδαιότητα των αριθμών στην απογραφή. Αν οι Δήμοι και η χώρα βουλιάξουν, θα πληγούμε όλοι. Θα γίνουμε ακόμα "φτωχότεροι συγγενείς" σε ένα παγκόσμιο σύστημα με λίγους φίλους και πολλούς εχθρούς που καραδοκούν. Θα χάσουμε ακόμα περισσότερες παροχές, από την καθημερινότητά μας, μέχρι τα μεγάλα έργα. Τα αποτελέσματα της απογραφής θα σηματοδοτήσουν την πορεία μας για τα επόμενα δέκα χρόνια.
Πρέπει όλοι να απογραφούμε εκεί που ζούμε. Να πάρουμε το παρόν και το μέλλον του τόπου μας στα χέρια μας.