Αντώνη, καλησπέρα

Αντώνη φίλε μου, έτσι είμαι εγώ και δεν θ΄ αλλάξω τώρα στα 61 μου.
Και στην πολιτική και στον αθλητισμό, δεν αλλάζω τις απόψεις μου και δεν μπαίνω ανάμεσα σε αυτούς που διαφωνούν με τις απόψεις μου και συμφωνούν οι δικές τους.
Με ξέρεις χρόνια και ξέρεις πως δεν έχω αλλάξει.
Δεν θα στηρίξω ποτέ κάτι με το οποίο διαφωνώ και στο οποίο δεν πιστεύω.
Όποιος θέλει στρατιωτάκια ξέρει που θα τα βρει και δεν θα δυσκολευτεί να τα πείσει, αφού είναι πρόθυμα.
Φίλε μου καλά κατάλαβες. Έχουν καβαλήσει καλάμι ....
και μακάρι να προσγειωθούν ομαλά.
Εγώ φίλε μου θα συνεχίσω και θα χαρώ πολύ να βρεθούμε να πιούμε καφεδάκι.
Την επόμενη εβδομάδα θα είμαι Αθήνα και αν βρεις χρόνο, έλα να πιούμε καφεδάκι και να σου πω λεπτομέρειες για όσα σ΄ ενδιαφέρουν στην Εύβοια.
Είναι αλήθεια πως τα δύσκολα χρόνια της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ήταν δύσκολα, αλλά τότε είχαμε να κάνουμε με πολιτικούς και όχι με ανθρώπους που κοιτάζουν τον εαυτούλη τους.
Τρέχαμε σε όλη την Ελλάδα για το κόμμα, χωρίς ούτε μια δραχμή από το κόμμα, ενώ σήμερα όλοι εξαργυρώνουν με κάποια θέση σε κάποιο πόστο ή με μια κομματική στήριξη στην υποψηφιότητά τους και θέλουν να βάζουν και τους κανόνες.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ το τρέξιμο που ρίξαμε, για τους τρεις μεγάλους δήμους ΑΘΗΝΑΣ, ΠΕΙΡΑΙΑ και ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ με υποψηφίους τους ΕΒΕΡΤ, ΑΝΔΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟ και ΚΟΥΒΕΛΑ.
Ήσουν στην Αθήνα και ήμουν Θεσσαλονίκη.
Αντώνη, εκείνη την εποχή πίστεψέ με την ζω τώρα στην Εύβοια σε δύο δήμους και μ΄ αρέσει.
Άλλες εποχές και φυσικά, με άλλα μυαλά οι τότε υποψήφιοι.
Τώρα οι περισσότεροι, βάζουν πάνω απ΄ όλα το εγώ, δεν ακούνε, δεν συζητάνε, δεν αναλύουν, δεν κάνουν στοχευμένες κινήσεις και φυσικά σε θέλουν στρατιωτάκι.
Αντώνη τα υπόλοιπα από κοντά.