Όταν στο Περιφερειακό Συμβούλιο , το Μάρτιο του 2018, συζητούσαμε για την οριοθέτηση του αρχαιολογικού χώρου στην Αυλίδα αλλά και τα σχέδια του Οργανισμού Λιμένων Νομού Εύβοιας, που προβλέπει αλλαγές στο παραλιακό μέτωπο της Χαλκίδας με μεταφορά του εμπορικού λιμανιού στο χώρο των Τσιμέντων Χαλκίδας καθώς και άλλες παρεμβάσεις όπως η δημιουργία τουριστικής μαρίνας, άλλων εγκαταστάσεων κλπ, ως Λαϊκή Συσπείρωση, αναφέραμε ότι βρίσκονται σε εξέλιξη σχέδια επιχειρηματικών ομίλων που αφορούν και τους κλάδους που θα πάρουν προβάδισμα στην επιδιωκόμενη καπιταλιστική ανάπτυξη στην Εύβοια και την ευρύτερη περιοχή, με ....
βασικό επίδικο τη χωροθέτηση του λιμανιού.
Σύμφωνα με το Master plan που δημοσιοποίησε ο Οργανισμός Λιμένων Νομού Ευβοίας (ΟΛΝΕ ) για το Διετές Επιχειρησιακό Σχέδιο Ανάπτυξης 2018 - 2020, αλλά και η εισήγηση της Περιφερειακής Αρχής –που, όπως μάθαμε, συνδιαμορφώθηκε με τις άλλες παρατάξεις του Π.Σ., όπως η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ- σε σχέση με τα πλεονεκτήματα που έχει η ευρύτερη περιοχή της Εύβοιας, κατά τη γνώμη μας αποτυπώνει τις μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες της περιοχής…
Πάνω σε αυτό το έδαφος αναπτύσσεται από διάφορες τοποθετήσεις μια σχετική αντιπαράθεση για την ανάγκη να υπάρξει ανάπτυξη στην περιοχή (βιομηχανική ή τουριστική) ενώ μένει στο απυρόβλητο το κεντρικό ζήτημα που χρειάζεται να απαντηθεί δηλαδή ανάπτυξη για ποιον: Ανάπτυξη για τα κέρδη των μονοπωλίων ή για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Οι σχεδιασμοί που προτείνονται, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις μεταξύ τους που πιθανότατα εκφράζουν ανταγωνιστικά συμφέροντα, κινούνται στις ράγες της εξυπηρέτησης της κερδοφορίας γι’ αυτό και τους απορρίπτουμε.
Αποτελούν τμήμα ενός ευρύτερου σχεδιασμού εξυπηρέτησης των αναγκών του μεγάλου κεφαλαίου που περιλαμβάνει ανάμεσα σε άλλα:
Το Επιχειρηματικό Πάρκο Εξυγίανσης Οινόφυτα που προωθεί ο Σύνδεσμος Βιομηχάνων Στερεάς Ελλάδας με πλήρη σύμπνοια της Περιφέρειας
Τις προτάσεις για λιμάνι Χαλκίδας (και σύνδεση για τη γρήγορη μεταφοράς εμπορευμάτων από τη βιομηχανική ζώνη Οινοφύτων)
Τις σκέψεις για διασύνδεση με Κύμη και πιθανά στρατιωτικούς σκοπούς, μέσα σε ένα διεθνές πλαίσιο που μυρίζει μπαρούτι με τεράστιες τις ευθύνες της κυβέρνησης και σύμπνοια των κομμάτων του κεφαλαίου στο όνομα της γεωστρατηγικής αναβάθμισης της αστικής τάξης της χώρας, με αποτέλεσμα τη βαθύτερη εμπλοκή στους σχεδιασμούς ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, που βάζει σε τεράστιους κινδύνους τον Ελληνικό και τους γειτονικούς λαούς.
Τις αλλαγές στην εκπαίδευση και προσαρμογή της στις ανάγκες του κεφαλαίου με συγχώνευση τμημάτων του ΤΕΙ Ψαχνών με το ΕΚΠΑ, δημιουργία νέων σχολών όπως π.χ. τη διαχείριση λιμένων, και τη δημιουργία της «Τεχνόπολις Ευρίπου» που ουσιαστικά αφορά την ανάπτυξη έρευνας για λογαριασμό των βιομηχάνων της περιοχής.
Κατά την άποψή μας, αυτό το σχέδιο ανοίγει τον δρόμο για τη μεγαλύτερη διείσδυση του μεγάλου κεφαλαίου…. Για ιδιωτικοποιήσεις…. Για την υπογραφή συμβάσεων παραχώρησης σε μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες ( ΣΔΙΤ )…. Για αλλαγή χρήσεων γης σε όφελος μονοπωλίων που κινούνται στον χώρο του τουρισμού και της κατασκευής συγκροτημάτων κατοικιών…. Για εμπορευματικούς σταθμούς ακόμη και για εγκαταστάσεις επισκευής και συντήρησης πλοίων με ξεχωριστή στρατιωτική σημασία ( Κύμη, Κάρυστος ). Ανοίγει τον δρόμο για μελέτες στα πλαίσια ενός μακροπρόθεσμου σχεδιασμού που ικανοποιεί την κερδοφορία επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στις μεταφορές, τον τουρισμό, άλλους κλάδους ακόμη και στρατιωτικές επιδιώξεις.
Συνδέεται με την δημιουργία ενεργειακού κόμβου στην περιοχή, που θα αξιοποιεί το ρεύμα από τις ανεμογεννήτριες, τα φωτοβολταϊκά, το φυσικό αέριο και την καύση απορριμμάτων σε βιομηχανίες της περιοχής.
Στρώνει το δρόμο σε κερδοφόρες εργολαβίες. Επιταχύνει στην παρέμβαση τους για την ανανέωση και τον εκσυγχρονισμό του οδικού δικτύου της Εύβοιας που χρόνια τώρα παραμένει σε άθλια κατάσταση και οι όποιες παρεμβάσεις γίνονται όταν πρόκειται να εξυπηρετηθούν επενδύσεις, όπως πρόσφατα με την άναρχη εγκατάσταση των ανεμογεννητριών στη Νότια Εύβοια.
Δημιουργεί προϋποθέσεις για άφθονη δημαγωγία και υποσχέσεις και για βαρύγδουπα λόγια και μεγαλοστομίες που ακούστηκαν και στην σχετική σύσκεψη που έγινε για το Λιμάνι Χαλκίδας. Πάντα με ορίζοντα δεκαετιών….. Ενώ οι εργαζόμενοι γενικά- και ειδικότερα όσοι εργάζονται στα λιμάνια- θα ζουν με μισθούς καθηλωμένους, κατά πολύ αναντίστοιχους από την άνοδο της παραγωγικότητας της εργασίας, με την ψαλίδα κερδών- μισθών συνεχώς να μεγαλώνει, με εργαλεία τη γενίκευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, την εντατικοποίηση και τρομοκρατία, χωρίς συλλογικές συμβάσεις, χωρίς συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας.
Είναι χαρακτηριστικό πως κανείς δεν μιλάει για την προέλευση των οικονομικών πόρων που θα χρειασθούν . Όλοι τους στηρίζονται στις ιδιωτικές επενδύσεις, σε προγράμματα της Ε.Ε και στην εμπορευματική αξιοποίηση των έργων και των υπηρεσιών που θα προκύψουν.
Σημειώνεται πως εκπρόσωποι της τοπικής διοίκησης, που ανήκουν στα κόμματα διαχείρισης του συστήματος, ζητάνε η διαχείριση των χερσαίων εγκαταστάσεων να περάσει στους Δήμους.
Όλα αυτά τα αντιλαμβανόμαστε σαν ιδεολογική προπαρασκευή, προκειμένου να εξασφαλιστεί η λαϊκή συναίνεση και να κάνουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι ότι θέλουν, πάνω στα τσακισμένα εργατικά- λαϊκά δικαιώματα.
Ο χωροταξικός σχεδιασμός, η αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων που έχει η περιοχή μας, η ανάπτυξη ασφαλούς οδικού δικτύου, η εξασφάλιση της αναψυχής και τουρισμού, έργα υποδομής που θα έδιναν ανάσα με θέσεις εργασίας, οι παραγωγικές μονάδες που είναι χρήσιμες για προϊόντα που καλύπτουν λαϊκές ανάγκες, μπορούν να μπουν στην υπηρεσία του λαού μας με διαφορετική οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, με πανεθνικό σχεδιασμό που να αξιοποιεί τα πλεονεκτήματα κάθε περιοχής, έχοντας βασικό κριτήριο την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών και όχι της κερδοφορίας των ομίλων.
Έχουμε τη θέση ότι η χώρα μας, όπως και η Εύβοια, και πιο συγκεκριμένα η ευρύτερη περιοχή της Χαλκίδας, έχει μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες, έμπειρο, πολυάριθμο και εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό, δυνατότητες που είτε ασφυκτιούν είτε καταστρέφονται για το κυνήγι του κέρδους. Με κριτήριο και αφετηρία του πραγματικού αυτού διλήμματος, ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ; Για τα κέρδη των μονοπωλίων ή τις λαϊκές ανάγκες…. θεωρούμε ότι με διαφορετική οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, με τον πλούτο να ανήκει σε αυτούς που τον παράγουν, μπορεί να υπάρξει σχεδιασμός για ισόρροπη ανάπτυξη που να αξιοποιήσει και να απελευθερώσει τις παραγωγικές δυνατότητες της περιοχής. Να εξασφαλίσει το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα, εξαλείφοντας την ανεργία και ελαχιστοποιώντας τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την παραγωγική δραστηριότητα, μέτρα για την προστασία της υγιεινής και ασφάλειας, για την υγεία των εργαζομένων και του λαού.
Σε ένα τέτοιο πλαίσιο ο τουρισμός, η αναψυχή, η ελεύθερη πρόσβαση στα πολιτιστικά τοπία και μνημεία, η γνωριμία με την ιστορία του τόπου μας θα είναι δικαίωμα του λαού και όχι πανάκριβο εμπόρευμα και πολυτέλεια για λίγους. Σε τέτοιες συνθήκες ο χωροταξικός σχεδιασμός μπορεί να εξασφαλίζει επαρκής, ασφαλείς, ευρύχωρες, κατάλληλες λαϊκές κατοικίες, επαρκείς υποδομές κοινής ωφελείας (π.χ. αντιπλημμυρική και αντιπυρική προστασία, αντισεισμική θωράκιση, υποδομές κοινωνικών υπηρεσιών κ.α.), νοσοκομεία, εκπαιδευτικά ιδρύματα, ελεύθερους χώρους που να καλύπτουν το σύνολο των αναγκών του λαού. Γρήγορες, φθηνές και ασφαλείς μεταφορές για τους εργαζόμενους στον τόπο εργασίας και αναψυχής, πραγματική πρόσβαση στη θάλασσα και τους ορεινούς όγκους για ανάπαυση, ασφαλή κτίρια και υποδομές των εργασιακών χώρων.
ΟΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ
ΣΟΦΙΑ ΝΤΟΥΡΟΥ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΙΚΟΠΟΥΛΟΣ
